Քաղաքական լեշերի խրախճանքը… «Եռաբլուրի» ֆոնին ու պատերազմի՝ նաև անթաղ զոհերի ոսկորների վրա

Միայն մտագարի կամ բարոյականության չնչին նշույլից զուրկ մեկի մտքով կանցներ հունիսի 1-ին, իբր «Երեխաների իրավունքների պաշտպանության» օրվա առթիվ մեծ համերգ-ՏՈՆԱԽՄԲՈՒԹՅՈՒՆ կազմակերպել Երևանի Հանրապետության հրապարակում:

Դա ավելին է, քան անբարոյականությունը: Դա Նիկոլ Փաշինյանի ու նրա խմբոնի՝ այդ քաղաքական լեշերի խրախճանքն է… ընդարձակված «Եռաբլուրի» ու պատերազմի՝ նաև անթաղ մնացած զոհերի ոսկորների վրա:

Թող ոչ ոք իզուր չփորձի երեխաներին վահան դարձնել՝ անհեթեթություններ բարբառելով, թե՝ «կյանքը շարունակվում է…», թե՝ «մանուկներն, անկախ ամեն ինչից, պետք է երջանիկ մանկություն ունենան…» կամ նման բաներ: Դա գնացեք ու փաշինյանական իշխանության մեղքով որբացած երեխաներին ու որդեկորույս ծնողներին բացատրեք, առանց կամերաների ու «դերասանական» խոնարհումների:  
Իհարկե, մանուկները պետք է երջանիկ մանկություն ունենան: Եվ իհարկե, կյանքը, Հայաստանում կշարունակվի, երբ 20 օրից հետո վերջապես փաշինյանական կապիտուլյացիայի մղձավանջային օրացույցի ամսաթիվը նոյեմբերի 10-ից փոխվի ու գա հունիսի 21-ը…

Բայց հիմա՞, այսօ՞ր, այս ձախավեր ու կործանարար նիկոլական չը-իշխանության պայմաններո՞ւմ, ի՛նչ «մեծ համերգ», ի՞նչ տոն ու խնդություն: Եվ ինչո՞վ են դա կազմակերպողները տարբերվում, օրինակ, «հարսանեկան» կես ժամանոց հրավառություն պատվիրած մի հայտնի մեծահարուստից, որին շատերը ու տեղին «քլնգեցին» դրա համար, ի դեպ:  

Հասարակությունը, պատերազմից 8 ամիս անց, բառացիորեն երեկ վերստին ցնցման մեջ էր… գավառական մի բուժհիմնարկի նկուղում անտեր-անտիրական, ցելոֆանե տոպրակների մեջ իրար վրա դրված պատերազմում զոհված մեր լուսավոր երեխեքի, մեր տղաների մարմինների բացահայտված փաստից, դուք էսօր համե՞րգ եք անում…

Ի՞նչ համերգ: Ի՞նչ կապ ունի այստեղ «Երեխաների իրավունքների պաշտպանության» օրը, առհասարակ: Այն էլ՝ երեկոյան ժամը 21-ին նշանակված համերգով…

Եվ ովքեր ու ի՞նչ սրտով են պատրաստվում բեմից երգել:

Ու ի՞նչ են երգելու՝ «Հէփփի բըրթդեյ թու յու, միսթըր նիկո՞լ…»:

Թե՞ արտասանելու են՝ պարտությունը հպարտություն է, պատերազմը խաղաղություն է, տգիտությունը՝ ուժ…:

Թե՞ դեռ չորբացած մանուկներին ասելու են՝ «եկե՜ք, եկե՜ք բալիկներ, եկե՜ք «դուխով» ու արագ, երկրի կողմը հակառակ…» …որ Նիկոլի «չար տնակը» ձեզ էլ խժռի:

Լավ, ի՜նչ աստիճանի պետք է խղճից, իրականությունից, բարոյականությունից կտրված լինել՝ նման բան նախաձեռնելու համար: Եվ կա՞ նման «չափման» աստիճան:

Չկա: Դա անտակ «հատակ» է:  

Արմեն Հակոբյան