Քրիստինե Նազարյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․
Գիտե՞ք որն է ստահակությունը:
Իմանալով, որ դեկտեմբերի 31-ին զինվոր է մահացել, հրամայել չհրապարակել այդ փաստը, այլ գնալ զինվորների մոտ օղի խմել ու պարելու և «հանգիստ» 4 օր անց են հրապարակում: Դե որ կերուխումին բան չխանգարի:
Զինվորները չգիտեին:
Բայց ինքը գիտեր:
Զինվորները մի բան պետք է իմանան, որ այդ զոհված զինվորի տեղը կարող էր լինել նրանցից յուրաքանչյուրը ու դա կրկին չէր խանգարի մոլագարին քեֆ անել, ուտել-խմել-պարել:
Չնայած, սեփական հոր մահը թաքցնող ու օգտագործողից էլ ինչ կարելի է սպասել։
* Հարգելի ընթերցող, մեր տեքստերում վրիպակ գտնելու դեպքում, խնդրում ենք սեղմել «Ctrl+Enter» կոճակները, և բացվող պատուհանում նշել այդ մասին. այնուհետև հաստատել` սեղմելով «Ուղարկել» կոճակը