Ինչո՞ւ են այսքան շատացել «Հռոմի պապից ավելի կաթոլիկները»․ «Փաստ»

«Փաստ»-ը գրում է․ «Մի փոքր պաշտոն, ու մարդը հանկարծ 180 աստիճան փոխվում է, էլ չենք խոսում մի քիչ ավելի լուրջ պաշտոն ունեցողների, առավել ևս՝ հանկարծ պատգամավոր դարձածների մասին՝ այսպես, իրենցից անկախ, հանգամանքների բերումով: Հասկանալի է՝ բոլորը չէ, բայց կան, չէ՞, այնպիսիք, որոնց վրա իշխանության մեջ լինելը, մեղմ ասած, լավ չի ազդել, նրանց «հունանավետիսյանությունն» ուղղակի ապշեցնում է: Առավել ապշեցնում է այդպիսինների եռանդը՝ արձա­գանքելու ամեն մի թեթև, փոքրիկ երևույթի, որը կարող է դիտարկվել որպես իրենց ու իրենց թիմի առաջնորդի թերացման մատնանշում կամ քննադատություն, առավել ևս՝ հակադրվելու ներքին խոհանո­ցային ցանկացած տեղեկատվության դուրս սպրդմանը: 

Սակայն շատ ավելի կարևոր է, թե ինչ լեքսիկոնով են արտահայտվում՝ անվանարկումներ, վիրավորանքներ, որակումներ, ու էլի մեղավոր են բոլո­րը. նախաճաշին՝ նախկինները, ճաշին՝ իրականությանը վարդա­գույն ակնոցներով չնայողները, ընթրիքին՝ժողովուրդը, իսկ 24 ժամ՝ ԶԼՄ-ները:

Իսկապես զարմանալ կարելի է, թե ինչպես է մանդատը, աթոռը, կաբինետը, կարգավիճակը այսքան արմատապես փոխում մարդուն, երեկ նրան ճանաչում էիր, այսօր՝ ոչ. սակայն երևի հենց երեկ չես ճանաչել, երևի այսօրն է իրականը, որն ի հայտ գալու հա­մար ընդամենը հանգամանք էր անհրաժեշտ, հանգամանք, որի անունն է՝ պաշտոն: Այդպիսի մարդկանց փոխել դժվար է, ցանկու­թյուն էլ չկա, ընդամենը մի փոքրիկ դիտարկում, տղաներ և աղջիկ­ներ,  PR-ն ու սեփական թիմին հավատարմությունը լավ բան են, ճիշտ բան են, անհրաժեշտ բան են, բայց ամեն ինչ որակով է պետք անել, ամեն ինչ չափի մեջ է գեղեցիկ ու ընկալելի, ամեն մի տողի տակ դավադրություն մի փնտրեք, ամեն մի բառի տակ ականջներ մի փնտրեք, և ընդհանրապես՝ սեփական երկրում թշնամիներ մի փնտրեք, իսկ այն եռանդը, որ 24-ժամյա ռեժիմով ծախսում եք բոլո­րին ու ամենին հակադրվելու, վիրավորելու վրա, ծախսեք ավելի օգ­տակար գործերի վրա. պարզապես գործ արեք:

Դա կլինի ցանկա­ցած ընդդիմախոսության լավագույն պատասխանը, ոչ թե ամեն թե­մայով ֆեյսբուքով հոխորտալը»։

Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք «Փաստ»-ում։