18 09 2020

Առողջապահության նախարարի սահմանած՝ դիմակ կրելու կարգը խնդրահարույց է․ Փաստաբան

Առողջապահության նախարարի սահմանած՝ դիմակ կրելու կարգը խնդրահարույց է․ Փաստաբան

ՀՀ փաստաբանների պալատի նախագահ Արա Զոհրաբյանը ֆեյսբուքյան էջում գրում է․ «Նախ ցանկանում եմ նշել, որ դիմակ կրելն այն դեպքերում, երբ կարող ես վարակել կամ վարակվել յուրաքանչյուրիս գիտակցված որոշումը պետք է լինի:

Արտակարգ դրությունը փոխարինվեց կարանտինային ռեժիմով: Ինչպես նախկինում, այնպես էլ հիմա ականատես ենք լինում իրավական «թափթփվածության»:

Այսպես, ՀՀ առողջապահության նախարարը 2020 թվականի սեպտեմբերի 11-ի N 23-Ն հրամանով հաստատել է Անհատական պաշտպանության միջոցների կիրառման դեպքերն ու կարգը (այսուհետ՝ Կարգ), որն իմ կարծիքով հակասում է ՀՀ Սահմանադրության 78-րդ և 79-րդ հոդվածով սահմանված իրավական ակտի իրավական որոշակիության և համաչափության սկզբունքներին:

Կարգում փակ տարածքների մասով կա հստակ նշում՝ «Փակ տարածքներում դիմակ կրելը պարտադիր է բոլորի համար…», ՄԻՆՉԴԵՌ ԱՌԿԱ ՉԷ ՆՇՈՒՄ, ՈՐ ՀԱՆՐԱՅԻՆ ԲԱՑ ՏԱՐԱԾՔՆԵՐՈՒՄ ԲՈԼՈՐԻ ՀԱՄԱՐ ԴԻՄԱԿ ԿՐԵԼԸ ՊԱՐՏԱԴԻՐ Է: Նշվել է միայն, որ «հանրային բաց տարածքներում դիմակ չկրելու պայմաններն են…»: Այսինքն շարադրվել է միայն բացառությունը ԱՌԱՆՑ ՀԻՄՆԱԿԱՆ ԿԱՆՈՆԸ ՆՇԵԼՈՒ: Սա ուղիղ հակասում է իրավական որոշակիության պահանջին, քանի որ իրավական ակտի նորմերը պետք է լինեն բավարար չափով որոշակի, որպեսզի այդ իրավունքների և ազատությունների կրողները և հասցեատերերն ի վիճակի լինեն դրսևորելու համապատասխան վարքագիծ:

Հանրային բաց տարածքում միայնակ զբոսնող քաղաքացուն դիմակ կրելու պահանջ-ակնարկը հակասում է համաչափության սկզբունքին, քանի որ այդ սկզբունքով պայմանավորված` իրավական ակտով հիմնական իրավունքի սահմանափակումներին վերաբերող պահանջները հետևյալն են.

1) սահմանափակման նպատակի լեգիտիմությունը, այն է` Սահմանադրությամբ սահմանված լինելը.

2) սահմանափակման համար ընտրված միջոցների` ա) պիտանիությունը և բ) անհրաժեշտությունը` Սահմանադրությամբ սահմանված նպատակին հասնելու համար, ինչպես նաև գ) համարժեքությունը սահմանափակվող հիմնական իրավունքի և ազատության նշանակությանը:

Փողոցում կամ զբոսայգում միայնակ գտնվող մարդուն (որը չի կարող վարակել այլ մարդու կամ վարակվել այլ մարդուց) դիմակ կրելու պարտադրանք պարունակող նորմատիվ իրավական ակտը չի կարող բավարարել վերը նշված պայմանները:

 

Հ.Գ. 1 Եթե հակափաստարկն այն է, որ կարող է ինչ որ պահի դիմակ չկրող մի մարդ անցնի դիմակ չկրող այլ մարդու կողքով ու վարակի/վարակվի, ապա ինչու այդ ռիսկը չկա, երբ փակ տարածքում միմյանց կողք նստելու և սնվելու կամ հեծանվորդին առանց դիմակ մյուս հեծանվորդի կողքով անցնելու թույլտվություն ենք տվել):

 

Հ.Գ. 2 Եթե իրավական ակտերն ընդունվում են խելամտության կանխավարկածով, ապա քաղաքացիներն ավելի շատ են հակված լինելու կատարել այդ իրավական ակտերի պատվիրանները:

 

Հ.Գ. 3 Այս իրավակարգավորումների մյուս էական խնդիրներին դեռ չեմ անդրադառնում»:

 



* Հարգելի ընթերցող, մեր տեքստերում վրիպակ գտնելու դեպքում, խնդրում ենք սեղմել «Ctrl+Enter» կոճակները, և բացվող պատուհանում նշել այդ մասին. այնուհետև հաստատել` սեղմելով «Ուղարկել» կոճակը

Դիտել նաև
Orphus համակարգ