Օրհներգը զովացուցիչ ըմպելիքի գովազդ չէ, որ ամեն օր հնչի․ ՀՌՀ նախագահ

ՀՌՀ նախագահ Տիգրան Հակոբյանը ֆեյսբուքյան իր էջում «Քանակական հայրենասիրություն» վերնագրով գրառում է կատարել՝ անդրադառնալով հեռուստաեթերում ՀՀ օրհներգի պարտադիր կատարմանը: 

«Ազգային ժողովում ՀՌՀ տարեկան հաղորդումը ներկայացնելիս եւս մեկ անգամ հնչեցրեցի իմ այն կարծիքը, որ ՀՀ Օրհներգի պարտադիր կատարումը 24.00-ին բոլոր հեռուստառադիոընկերությունների եթերում վիճելի նորմ է, և այդ օրենսդրական պահանջը անհրաժեշտ է ձեւափոխել:

Այդ տեսակետը բուռն արձագանքի արժանացավ որոշ հանրային անձերի, լրագրողների և սոցցանցերի օգտատերերի կողմից: Մի քանի գրառումներում իմ այս կարծիքը նույնիսկ որակվեց որպես եկեղեցու, ընտանիքի ինստիտուտի, ազգային արժեքների դեմ միտված քայլ: Ցավով պետք է արձանագրեմ, որ մեզանում անչափ շատ են մարդիկ, որոնց մոտ բացակայում են թե մտավոր գործողություններ կատարելու ունակություններն ու ցանկությունը, թե այդպիսի գործողություններ կատարելու համար անհրաժեշտ գործիքակազմը:

Այնուամենայնիվ, ևս մեկ անգամ փորձեմ կարճ փաստարկել իմ տեսակետը:
Ցանկացած երկրում պետական/ազգային Օրհներգը քաղաքական իշխանության գործիքներից մեկն է: Այլ ֆունկցիաներ կատարելու հետ միասին այն կարգավորում է մարդկանց վարմունքը, համախմբում և ոգեւորում է նրանց, խորհրդանշում է քաղաքացիների սերը, հպարտությունը, հարգանքը առ սեփական պետություն:

Այդ է պատճառը, որ Օրհներգի կատարումը ուղեկցվում է համապատասխան արարողակարգով (ներկաները ոտքի են կանգնում, դադարեցնում են շարժումներն ու աղմուկը և այլն): Չմոռանանք նաև որ այն կատարվում է հանդիսավոր և ուրեմն սահմանափակ առիթներով: Բայց անհասկանալի տրամաբանությամբ լիցենզավորված բոլոր հեռուստառադիոներին օրենքով պարտադրեցին օրը երկու անգամ հնչեցնել պետության խորհրդանիշներից մեկը:

Ասածս այն է, որ Օրհներգը ոչ զովացուցիչ ըմպելիքի գովազդ է, ոչ էլ հիթ-շքերթի առաջին տեղը զբաղեցնող երգ, որ ամենօրյա ռեժիմով հնչի տասնյակ հեռարձակողների եթերում: Որ ներխուժի մարդկանց բնակարան, երբ քաղաքացին չի սպասում այն, պատրաստ չի ընկալել, խորությամբ զգալ երկրի ամենագլխավոր երաժատական և խոսքային ուղերձը»,- նշել է Հակոբյանը և բերել օրինակներ:

«Մոտենում է կեսգիշերը…: Գինովցած ֆուտբոլասերները Երևանի փաբերից մեկում լարված հետևում են սիրված թիմի հերթական հարձակմանը և հասունացող գոլի պահին խաղը ընդհատվում է Օրհներգով: Դուք՛, հարգելի երդվյալ հայրենասերներ, տեսե՞լ եք ֆուտբոլասերների էմոցիոնալ արձագանքը այդ պահին:

Նորից մոտենում է կեսգիշերը… Տան տնտեսուհին հերթական սերիալն է դիտում, և սիրավեպի կուլմինացիոն վարկյաններին պատկերը մեկ ակնթարթում փոխվում է՝ առաջացնելով տիկնոջ հիասթափությունը»,- մանրամասնել է Հակոբյանը։

«Եւ օրեցօր կրկնվող հարյուրավոր նմանատիպ իրավիճակներում Օրհներգը փոխակերպվում է ծաղրանքի, ենթարկվում է անարգանքի, դառնում է կեղծ: Հայրենասիրությունը, հարգանքը քանակական չափորոշիչ չպետք է ունենա:
Կան փոքրատիվ երկրներ, որտեղ հեռուստա և ռադիոընկերությունները հեռարձակում են Օրհներգը առավոտյան և երեկոյան, սակայն միայն հանրային կամ պետական ալիքներով (Կոլումբիա, Թայլանդ, Տանզանիա, այլ):

Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության ազգային օրհներգը, օրինակ, հնչում է Հոնգկոնգի հեռուստաալիքներով լուրերի երեկոյան թողարկումներից առաջ: Եւ դա հստակ քաղաքական ուղերձ է հոնկոնգցիներին՛ ձեր երկիրը արդեն Չինաստանի անբաժանելի մասն է, և դուք ՉԺՀ-ի քաղաքացիներ եք: Հայաստանցիներս օրը երկու անգամ (այն էլ ընդմիջելով կեսգիշերային ժանրի հաղորդումները) ինչ-որ մեկին պետք է բացատրենք, որ մեր երկիրը մերն է, և մենք այս երկրի քաղաքացինե՞ր ենք»,- գրել է ՀՌՀ նախագահը: