Զոհվածի հայրը ամեն կերպ փորձում է ճշտել, թե որո՞նք են եղել ՈՐԴՈՒ ՎԵՐՋԻՆ ԽՈՍՔԵՐԸ. փաստաբանը քրգործից մանրամասներ է պատմում

Րաֆֆի Հովհաննիսյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․

Երևան քաղաքի ընդհանուր իրավասության դատարանում քննվող քրեական գործով այսօրվա նիստից.
Ցոհված զինծառայող Նարեկ Ղազարյանի հայրը՝ Գեղամ Ղազարյանը վկային հարցնում է.
-Որ սարից իջաք, գնացիք դեպի Վանք գյուղ, քանի՞ հոգի էիք։
-Ինը,- պատասխանում է վկան։
-Հետներդ վիրավոր կա՞ր, ովքե՞ր էին։
-Նարեկը, Նարեկ Սիրունյանը, մնացածի անունները չեմ հիշում։ Էդ տան մեջ 9 հոգի ենք եղել։
-Իմ տվյալներով՝ 9-ը չեք եղել, գյուղում շատ եք եղել՝ 32 հոգի։ Ձեր մոտ ցանկություն չառաջացա՞վ՝ գոնե էդ տղերքին հանեք։
-Ո՞վ ա ասում, որ չենք հանել։
-Ո՞ւր եք տարել։
-Տարել ենք «Դուց»-ի զորքի մոտ։
-Փաստորեն, ես ի՞մ տղային չեմ թաղել։
-Ձեր տղան ո՞վ է։
-Նարեկը Ղազարյան։
-Ճանաչում եմ, Ձեր տղան իմ ձեռքերի մեջ ա զոհվել։
Վկան պատմում է, որ Նարեկը զոհվել է տանը, հետագայում Նարեկի դին հանել են Վանք գյուղում գտնվող կապույտ դարպասներով տնից։ Այդ տանը մնացել են 1 օր, 9 հոգանոց խումբը չի իմացել, որ գյուղի ուրիշ տներում էլ հայ զինծառայողներ կան։
Զոհված Նարեկի հայրը՝ Գեղամը, հարցնում է վկային, թե նա հիշո՞ւմ է ՆԱՐԵԿԻ ՎԵՐՋԻՆ ԽՈՍՔԵՐԸ։ Վկան պատասխանում է.
-Մրսում էր, ասեց՝ մի բանով ծածկի, բուշլատով ծածկել եմ, ջուր ա ուզել, ջուր չի եղել, կոմպոտ ենք տվել։
Նարեկի հայրը ամեն կերպ փորձում է ճշտել, թե որո՞նք են եղել ՈՐԴՈՒ ՎԵՐՋԻՆ ԽՈՍՔԵՐԸ.
-Չի՞ ասել՝ մորս կասեք՝ ես իրան շատ եմ սիրում,- հարցնում է զոհվածի հայրը։
-Ինձ չի ասել, չգիտեմ,- պատասխանում է վկան։
Հ.Գ. Այսքանը լսելուց հետո դե արի ու դիմացիր թուրքին ցավակցողների, նրանց համար վշտացողների սրիկայության աստիճանին։