Էդուարդ Շարմազանովը գրում է․
«Ակնհայտ է,որ պանթուրքիզմի ջատագովների համար ռուս խաղաղապահների երկարաժամկետ տեղակայումն Արցախի Հանրապետությունում շահեկան չէ։
Նրանք փորձելու են տորպեդահարել ռուս խաղաղապահների առաքելության երկարաձգումն առնվազն 4 տարի հետո։
Բազմիցս նշել եմ,որ չնայած համադրվող որոշ շահերի՝ Կովկասում Ռուսաստանի առանցքային ախոյանը շարունակելու է մնալ Թուրքիան։
Ի՞նչ պետք է անի Հայաստանը։
Նախ եւ առաջ անհրաժեշտ է աշխատանք ԵԱՀկ Մինսկի խմբի համանախագահ երկրների եւ մասնավորապես Ռուսաստանի հետ,որպեսզի ռուսական ռազմական երկարատեւ առաքելությունը դրվի ավելի լեգիտիմ հիմքերի վրա։
Գիտակցում,որ առաջիկայում առանց ռուսական ռազմական ներկայության գրեթե անհնար է Արցախի քաղաքացիների անվտանգության ապահովումը։
Միաժամանակ ՌԴ-ի օժանդակությամբ վերազինել մեր զինված ուժերը։
Դիվանագիտական ակտիվ աշխատանք իրականացնել բոլոր ուղղություններով՝ փորձելով զսպել պանթուրքիզմի աճող ախորժակը։
ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահության շրջանակներում փորձել վերադաձնել հայանպաստ/Սերժ Սարգսյանի բանակցած/ բանակցային ժառանգությունն, առաջնային դադձնելով ոչ թե հողեր տալու,այլ՝ Արցախի կարգավիճակի հարցը։
Կարո՞ղ է արդյոք այս խնդիրները լուծել հանձնված իշխանությունը ,որը վախենում է նույնիսկ Շուշին ու Հադրութը օկուպացված անվանել։
Հաշվի առնելով Երեւանի եւ Անկարայի խաղաղասիրական,իսկ իրականում հակահայկական ռեւերանսները՝ ոչ,չի կարող»։
* Հարգելի ընթերցող, մեր տեքստերում վրիպակ գտնելու դեպքում, խնդրում ենք սեղմել «Ctrl+Enter» կոճակները, և բացվող պատուհանում նշել այդ մասին. այնուհետև հաստատել` սեղմելով «Ուղարկել» կոճակը