Ծնողներն իրենց երեխաների կյանքը վստահել են ոչ թե գործակալ Փաշինյանին, այլ Օնիկ Գասպարյանին. Արթուր Ղազինյան

Արթուր Ղազինյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է.

 «Բանակի քաղաքականությանը միջամտելու մասին խոսեցին շատերը, հասկացող թե չհասկացող, գիտակ թե անգիտակ։ Բայց քչերը նշեցին, որ ՀՀ Զինված ուժերն ուղղակի պարտավոր էին միջամտել և կանխել պետական դավաճանությունը դեռևս հոկտեմբերի սկզբին, երբ պարզ դարձավ, որ Հայաստանի քաղաքական իշխանությունը գործում է Հայկական շահին հակառակ և սպառնալիք է հանդիսանում Հայաստանի և Արցախի տարածքային ամբողջականության, սահմանների անխախտելիության ու ՀՀ Զինված ուժերի մարտունակության համար։

Հիմա ավելի կոնկրետ։

ՀՀ Զինված ուժերը ապահովում են Հայաստանի Հանրապետության անկախության, տարածքային ամբողջականության և անվտանգության զինված պաշտպանությունը։ Իրենց այս գործառույթը ՀՀ զինված ուժերն իրականացնում են Հայաստանի քաղաքական իշխանության հետ սերտ փոխգործակցության միջոցով` գործարկելով ռազմական դիվանագիտության և տնտեսական ապահովման ամբողջ գործիքակազմը։

Ասվածից հետևում է, որ ՀՀ Զինված ուժերը ՉԵՆ կարող արդյունավետ իրականացնել ՀՀ Սահմանադրությամբ և օրենքներով իրենց վրա դրված գործառույթները առանց քաղաքական իշխանության հետ արդյունավետ համագործակցության։

Իսկ ինչպե՞ս պետք է վարվի ՀՀ Զինված ուժերի բարձրագույն հրամանատարական կազմը, եթե Հայաստանի քաղաքական իշխանությունը գործում և որոշումներն ընդունում է ոչ թե Հայկական, այլ ադրբեջանական և թուրքական շահերի վրա, իսկ քաղաքական իշխանության ղեկավար կազմը հանդիսանում է թուրքական ազդեցության գործակալ։

Մինչ այս հարցին պատասխանելը պետք է գիտակցել, որ ՀՀ Զինված ուժերի Գլխավոր շտաբի ղեկավարությունը ուղղակի պատասխանատվություն է կրում իրենց վստահված զինվորների կյանքի և առողջության համար։

Այլ կերպ ասած զինվորների ծնողներն իրենց երեխաների կյանքն ու առողջությունը վստահել են ոչ թե թուրքական ազդեցության գործակալ Նիկոլ Փաշինյանին, այլ Օնիկ Գասպարյանին, և հենց նա է պատասխանատու այդ զինվորների կյանքի և առողջության համար։

ՀՀ ԶՈւ Գլխավոր շտաբի հայտարարությունը թեև ուշացած էր, բայց շատ տեղին էր և հիմնավոր, իսկ իմ կարծիքով ՀՀ Զինված ուժերն այս իշխանությանը պետք է մեկուսացրած լինեին դեռևս հոկտեմբերի սկզբին, երբ Փաշինյանն առաջին անգամ մերժեց Ռուսաստանի պատերազմը կանգնեցնելու առաջարկը` վտանգի տակ դնելով տասնյակ հազարավոր զինվորների կյանքն ու առողջությունը, Հայաստանի և Արցախի տարածքային ամբողջականությունը։

Ինչպես ասում են` լավ է ուշ, քան երբեք . . .

Հ.Գ. Իմիջիայլոց, Բանակի ներքին քաղաքական գործընթացներին միջամտելու մասին խոսում են Էրդողանը, Նիկոլն ու թուրքա֊ադրբեջանական ազդեցության գործակալները»: