Երբեք այսքան քրգործեր հարուցված չեն եղել ԶԼՄ-Ների նկատմամբ, որքան այս 2 տարում. Հարություն Հարությունյան. Tert.am

Tert.am-ը գրում է․ Սա ամենախայտառակ փորձն է․ փորձում են անցկացնել մի նախագիծ, որ անանուն աղբյուրին հղում տալ չլինի, չէ՞ որ լրատվամիջոցներն ապահովագրված են այդ հարցով, դա շատ կարևոր հանգամանք է, եթե այդ հանգամանքն էլ են հանում, ի՞նչ են ուզում դրանով ապացուցել, իրենց քիմքին հաճո լրատվություն ստանա՞ն, չի՛ լինելու, չի՛ ստացվելու։ Այս մասին Tert.am-ի հետ զրույցում ասել է «5-րդ ալիք» ՀԸ գործադիր տնօրեն Հարություն Հարությունյանը՝ անդրադառնալով ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցության մի շարք պատգամավորների կողմից ներկայացրած օրենքի նախագծին, որով առաջարկվում է արգելել ԶԼՄ-ներին անանուն աղբյուրներին հղում կատարել։

Հարությունյանը նշել է՝ թող փորձեն, թող անեն, գուցե մի քանի ամիս ստացվի, բայց այդ հարցը այդպես չի մնա, որքան էլ իրենք ուզենան կյանքի կոչել հակադարձումներ լինելու և լինելու են առաջին հերթին լրագրողական աշխարհից։

Ինչ վերաբերում է նրան, որ նախագծի հեղինակներից երեքը նախկին լրագրողներ են, Հարությունյանը նշեց, որ նրանց լրագրողներ չի համարում, նրանք հիմա քաղաքական գործիչներ են, ԱԺ պատգամավորներ և սպասարկում են իրենց կուսակցության  շահերը։ «Նախկին լրագրողը իրեն թույլ չի տա լրագրողի վրա հոխորտալ, իրեն թույլ չի տա վերցնել գործընկերոջ  նյութը, դնել և խայտառակ գրառում անել, գոյություն ունի լրագրողական հանդուրժողականություն, համագործակցություն, իսկ այս մարդկանց մոտ այդ ամենը չկա»,- շեշտելլ է նա։

Դիտարկմանը՝ նախագծի հեղինակներն այն հիմնավորում են նրանով, որ արգելվի անհայտ ծագման աղբյուրներին, օրինակ՝ անհայտ տելեգրամյան ալիքներին հղում տալը, նա պատասխանել է․ «Դա կարող եմ ընդունել, կարող է խնդիր լինել, բայց տողատակը պետք է նայել, դա տելեգրամյան ալիքների համար չէ։ Հիմա իրենք այդպես փափուկ բարձ կդնեն, օրենքը կանցկացնեն, վաղը չէ մյուս օրը ցանկացած թերթի, լրատվականի լրագրողին կտանեն դատարան՝ լրագրողի աղբյուրի հրապարակման պահանջով։ Ցանկացած լրատվամիջոցի իրենք կարող են այդ օրենքի կետով տանել դատարան»։

Հարությունյանը հիշեցրել է՝ երբեք այսքան քրեական գործեր հարուցված չեն եղել ԶԼՄ-ների նկատմամբ 30 տարիների ընթացքում, որքան այս երկու տարիների ընթացքում։ «Հիմա ևս մեկ պատուհան են իրենք բացում, որ էլ ավելի շատերին տանեն դատարան, դատական պրոցեսների մեջ գցեն։ Այսինքն՝ փորձում են վախի մթնոլորտ ստեղծել, սահամանափակել լրագրողների աշխատանքը և երբ աղմուկ է բարձրանում, ասում են՝ տելեգրամյան ալիքների համար ենք դա անում։ Այդ մարդիկ ազատ խոսքից վախենում են, իրենք թշնամացել են ազատ խոսքի հետ։ Հիշենք՝ «Հայկական ժամանակը» անանուն աղբյուրներին հղում տալով որքան ստեր նաև ճշմարտություն է տարածել տարիներ շարունակ։ Այն ժամանակ ինչո՞ւ այդ հարցը չէր առաջանում, թե՞ այն ժամանակ ղեկավարներն էին վատը ու չէին ֆայմում։ Եթե այն ժամանակ հարցին մոտենային այնպես, ինչպես հիմա են մոտենում, վաղուց Նիկոլ Փաշինյանը թերթ չէր ունենա»,- նշել է նա։

Ըստ Հարությունյանի՝ այս օրենքը կդժվարանցի և դիսկոմֆորտ կառաջացնի լրագրողների աշխատանքի համար։  Բացի այդ, Հարությունյանը նկատեց՝ մինչև այս նախագծի շրջանառման մեջ դնելը, մի քանի օրենք են իրենք անցկացրել գովազդի հետ կապված, որոնք դժվարացրել են ֆինանսական մուտքերի հոսքը լրատվամիջոցներ։ Նրա կարծիքով՝ այս ամենն ուղղված է լռեցնելու լրագրողներին, լրատվամիջոցներին։

«Իրենց թվում է՝ այս ամենով երկարացնելու են իրենց իշխանությունը, բայց դրանով երկարացնում են իշխանությունը հանձնելու հարցը, որովհետև ինչ երկիր էլ ուզում է լինի, եթե փորձեն նման օրենքներով լռեցնել, անհաջողության են մատնվելու։ Լավ, մեր բերանը փակեցին, փողոցինն էլ հո չե՞ն փակելու։ Ի՞նչ են առաջարկում՝ հետևենք պաշտոնական լրահոսի՞ն, պաշտոնական լրահոսին հետևեցինք 44 օր և ակամայից դարձանք բոլորս սուտասան, որովհետև իրենք պաշտոնական լրահոսով ստում էին, մենք էլ դա տարածում էինք»,- նշել է նա։

Հարություն Հարությունյանը զարմանք է արտահայտել այն փաստի հետ կապված, որ ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպանատունը, ԵՄ ներկայացուցչությունը, ԵՄ մյուս երկրների դեսպանատները, որոնք նախկինում ամեն առիթով կարծիք ու հայտարարություններ էին տարածում, հիմա լռում են։

«Ինչ-որ տարօրինակ չէ՞ այս լռությունը, լրագրողի ձեռքից բարձրախոս է վերցնում պատգամավորը, մտնում է աշխատասենյակ, դուռը փակում, ոչ մեկ ոչ մի տեսակի արձագանք չի տալիս։ Այն դեսպանատները, որ նախկինում ամեն առիթով հայտարարություններ էին տարածում, հիմա ՀՀ-ում որտեղ իրենք դեսպաններ են, ազատ խոսքի վրա բռնություն է կիրառվում, իրենք չեն խոսում, իսկ չխոսելը համաձայնության նշան է։ Տարիներ շարունակ ազատ խոսքի համար պայքարողները, ազատ խոսք քարոզողներն այսօր լռում են, գուցե մենք ենք սխալ մեր ընկալման մեջ և իրենք արդեն հասել են իրենց նպատակին։ Պետք է հասկանանք՝ իրենք կա՞ն, թե՞ չկան այս երկրում, գոյություն ունե՞ն, թե՞ չունեն»,- ընդգծել է նա։