Երբ Մեծ մարդկանց ներկան տնօրինում են մարդուկները

Yerevan.Today կայքի գլխավոր խմբագիր Սևակ Հակոբյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է․

«Երբ ՄԵԾ մարդկանց ներկան տնօրինում են մարդուկները

Ընդամենը մեկ մարդ կա, որ արդեն երկու տարի է՝ ազդում է Նիկոլ Փաշինյանի բոլոր որոշումների վրա: Գուցե այսօր մեր կառավարությունն աշխատեր մարդավարի, և մենք էլ դժգոհելու քիչ բան ունենայինք, եթե Փաշինյանը գլխավոր բան ու գործը չհամարեր իր ողջ ռեսուրսներով էդ ՄԵԿ մարդու դեմ անպտուղ պայքարը: Ինչո՞ւ անպտուղ պայքար. Որովհետև երկու տարում կարողացել է ընդամենը երկու բան անել՝
1. Կալանավորել
2. Պահել կալանքի տակ:

Այսքան բան: Խոսքը, ցավոք և բնականաբար, Հայաստանի երկրորդ նախագահի մասին է: Նիկոլ Փաշինյանը պատրաստ է արդարադատության համակարգը վարի տալ հանուն Ռոբերտ Քոչարյանին կալանքի տակ պահելուն: Նա պատրաստ է Հայաստանի սոցիալական բեռը մեծացնել հանուն էդ մեկ մարդուն ճաղերի հետևում պահելուն, նա պատրաստ է Հայաստանը գցել դրսի բանաձևերի տակ, համեմատվել դիկտատորների հետ, անգամ՝ եվրադատարանում գործեր պարտվել ու բազմամիլիոնանոց գումար դուրս գրել պետական բյուջեից հանուն էդ մի փոքր, բայց իր համար կյանքի նպատակի: Ծիծաղելի է, ու ծիծաղելի, որ էդ գործում իշխանության երեք ճյուղերը դարձրել է սեփական թաշինակը:

ԱՄՆ-ն, Իրանը, Ֆրանսիան ու էլի երկրներ բացի բացահայտ արդարադատությունից խուսափող կալանավորներից, մյուսներին ազատ արձակեցին, Հայաստանում էլ մասնագետները հորդորում էին այդպես վարվել: Բայց իշխանությունները հապաղում էին: Հապաղեցին անգամ երբ ՔԿՀ 4 աշխատակից վարակվել էր, մոտ երեք տասնյակն էլ՝ մեկուսացվել: Հայաստանում նման քայլի չէին գնում մեկ պատճառով՝ կալանքից առաջին հերթին պետք էր ազատ արձակել ռիսկային խմբում գտնվողներին, որոնք բուժում են ստանում, իսկ Քոչարյանը ռիսկային խմբում է՝ 65 տարեկան և բուժում էր ստանում: Համբերեցին այնքան, մինչև Արցախի ընտրությունները անցան և ափալ-թափալ գնացին տանելու բանտ: Նույն օրը, արդեն ցերեկը, դատախազությունը «մարդասիրական» հայտարարություն տարածեց՝ բուժում ստացողների կալանքի որոշումները կվերանայվեն: Լուրջ ե՞ք ասում: Չլինի՞ Հայաստանում կորոնավիրուս է հայտնաբերվել: Բայց երկրորդ նախագահն էլ է, չէ՞, գտնվում ռիսկային խմբում, ուղեկցող հիվանդություն ունի, էլ չենք ասում, որ որևէ կերպ չի խոչընդոտել ձեր, այսպես ասած՝ արդարադատությունն իրականացնելուն:

Ժողովրդավորությո՜ւն, մարդու իրավունքնե՜ր, Սահմանադրությո՜ւն, միջազգային պարտավորվածություննե՜ր ու եսիմինչերից եք խոսում: Մարդուն հնարավորություն տվեք առողջ մնալու, որ կարողանա ապացուցել դատարանում իր անմեղությունը կամ էլ դուք ապացուցեք իր մեղավորությունը: Բայց թողեք ապրի: Մի՛ վերցրեք ձեզ վրա այդտեսակ մեղք: Չեմ խորանում քրեական գործի մեջ, որովհետև էս պահին կարևորը մարդու կյանքի իրավունքն է: Գործը դեռ տարիներով ձգելու եք, իսկ վերջում արդարացնելու, ներողություն եք խնդրելու: Բայց այս մեկը չի ներվելու, ոչ միայն երկրորդ նախագահի կողմնակիցների և աջակիցների կողմից, առաջին հերթին չի ներվելու ցանկացած գիտակից քաղաքացու կողմից, հաջորդ իշխանության կողմից, որը, ով էլ լինի, օգտագործելու է այդ արարքը հենց ձեր դեմ՝ պարտադիր նշելով հայրենասիրական մղումները հանդեպ երրորդ հանրապետության ամենից հաջողած պետական գործչի, սիմվոլի նկատմամբ, որին օրինակ են բերելու դեռ երկար տարիներ:

Ցավալի, բայց և զավեշտալի է, երկու հայկական պետություների կյանքում լուրջ դերակատարում ունեցած մարդուն ինչպե՞ս կարելի է թողնել ինչ-որ դատախազի, ՀՔԾ պետի, ինչ-որ թույլիկ դատավորի կամ մի բռնապետիկի կամքին: Շատ շուտով Նիկոլը վարի կտա դատավորներին էլ, դատապարտյալներին էլ, կալանավորներին էլ, ՔԿՀ աշխատողներին էլ, սեփական թիմին էլ, ընկճախտի մեջ ընկած Դանիբեկյանին էլ, մենակ թե Քոչարյանը մնա կալանքի տակ, դա է ակնհայտը:

Երեկ չէ առաջին օրն այդպես չէի մտածի, բայց այսօր, անկեղծ եմ ասում, արդեն չեմ զարմանա, եթե Երևան-Կենտրոն ՔԿՀ աշխատակիցներին դիտմամբ վարակեն կորոնավիրուսով, որ Քոչարյանի սենյակից ներս մի հատ փռշտան: Երեկ ակնհայտ պարզ դարձավ, թե ինչի է ընդունակ այդ մարդը և իր կամակատարները: Ինչո՞ւ եմ կասկածում, որովհետև բոլորովին առողջ, սպորտով զբաղվող մարդն այնտեղ մեկ տարում երկու անգամ դարձավ վիրահատության ենթակա՝ կասկածելի հանգամանքներում:
Ո՞վ պետք է սրա պատասխանը տա, չէ՞ որ սրա համար բոլոր դեպքերում պետք է պատասխան տրվի՝ պետության առաջ, պատմության առաջ, Ռոբերտ Քոչարյանի առաջ, իր ընտանիքի առաջ, աջակիցների առաջ, դրսի առաջ և ընդհանրապես, բոլորիս առաջ:

Սա դաս է բոլորին, ի գիտություն. Ժողովուրդ, հպարտներ, պողոսներ ու մյուսներ, իմացեք հաստատ՝ պետականությունը կերտողների հետևից ընկնողը վաղը ընկնելու է նաև պետականության հետևից, ցանկացածի հետևից:
Կասկած չունենաք: Պետությունը ամորֆ հասկացություն չէ, պետությունն այն մարդիկ են որոնք թույլ չեն տալիս, որ այստեսակ մարդիկ, պատահականության (կամ` ոչ) բերումով իշխանությանն հայտնվելուց, չկարողանան գործել այնպիսի մեղքեր, որոնք չեն ներվելու նույն պետությանը, ազգին, ժողովրդին, որը հանդուրժեց այդ ամենը: Այստեսակ ոչ առողջ նկրտումներն առաջինը պարտավորեն կանխել հենց պետության բարձրաստիճան, միջին և ստորին օղակները, մարդիկ, որոնք իրենք իրենց համարում են այսօրվա պետության պահապանները: Կանխե՛ք, զսպե՛ք, այդ մարդուն, ինքը չի հասկանում, դու՛ք հասկացեք և կանխեք, քանի դեռ ուշ չէ»։