Հայաստանը Ադրբեջանից խաղաղության ջանքեր չի տեսնում

Անցյալ տարի Լեռնային Ղարաբաղի իրադարձություններից հետո Հայաստանն ու Ադրբեջանը երկու երկրների ղեկավարների և արտաքին հարաբերությունների գերատեսչությունների ղեկավարների մակարդակով  հանդիպումներ չեն ունեցել, սակայն կողմերը շարունակել են մեկնաբանություններ փոխանակել խաղաղության պայմանագրի նախագծի վերաբերյալ. Մյունխենում պետությունների ղեկավարների հանդիպումը դրական առաջընթաց է: Այս մասին Անթալիայում դիվանագիտական ​​ֆորումում ասել է Հայաստանի Ազգային ժողովի փոխխոսնակ Ռուբեն Ռուբինյանը՝ նշելով, որ երկու օր առաջ տեղի է ունեցել նաև Հայաստանի և Ադրբեջանի արտգործնախարարների հանդիպումը։

«Վերջին տարիներին Հայաստանն ու Ադրբեջանը տարբեր հարթակներում կարողացել են համաձայնության գալ խաղաղության հիմնարար սկզբունքների շուրջ։ Որո՞նք են այդ սկզբունքները, սա տարածքային ամբողջականության վերահաստատում է՝ հիմնված Ալամ-Աթայի հռչակագրի վրա։ Ուզում եմ հիշեցնել, որ այս հռչակագիրը  հետխորհրդային երկու երկրների կողմից ընդունվել է Խորհրդային Միության փլուզումից հետո ։ Երկրորդ սկզբունքը, որի շուրջ մենք պայմանավորվել ենք, Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև պետական ​​սահմանի սահմանազատումն է՝ այս հռչակագրի հիման վրա։ Եվ ևս մեկ կարևոր հարց. մենք ասել ենք այն մասին, որ բոլոր տարածաշրջանային հաղորդակցությունները կաջակցվեն օրենքի, իրավահավասարության և իրավասության սկզբունքների հիման վրա։ Մենք կարծում ենք, որ եթե կարողանանք արդեն գոյություն ունեցող սկզբունքները տեղավորել խաղաղ բանակցություններում, ապա շատ լավ կարող ենք հասնել խաղաղության, և ես կարծում եմ, որ մենք կարող ենք դա անել բավականին արագ։ Ցավոք սրտի, չեմ կարող ասել, որ մինչ այժմ մենք կարողացել ենք դա անել։ Մեր կողմից մենք անում ենք հնարավոր ամեն ինչ Ալմա-Աթայի պայմանագրի սկզբունքներն արտացոլելու համար, սակայն Ադրբեջանի կողմից բավարար ջանքեր չենք տեսնում։ Հույս ունենք, որ կկարողանանք անհրաժեշտ արդյունքներ ստանալ»,- ասաց ԱԺ փոխխոսնակը։

Ռուբինյանը անդրադարձ կատարեց նաև Ադրբեջանի այն պնդումներին, թե Հայաստանի Սահմանադրությունը խոչընդոտում է խաղաղության պայմանագրի ստորագրմանը։

«Հայաստանի Սահմանադրությունը և իրավական դաշտը մեր ներքին գործն է։ Սա որևէ կերպ կապ չունի խաղաղության հասնելու գործընթացների հետ։ Հայաստանը տարածքային պահանջներ չունի Ադրբեջանից, և դա բազմիցս ասվել է նույնիսկ Ադրբեջանի նախագահի և Հայաստանի վարչապետի համատեղ հայտարարություններում։ Խաղաղության համաձայնագրի նախագծում, որը բանակցվում է, կա երկու կետ, որոնք համաձայնեցվել են երկկողմ մակարդակով՝ առնվազն նախնական։ Նախ՝ սևով սպիտակի վրա գրված է, որ երկրները ճանաչում են միմյանց տարածքային ամբողջականությունը, չունեն և հետագայում էլ չեն ունենա միմյանց նկատմամբ տարածքային պահանջներ։ Երկրորդ, երկրները չեն ապավինի իրենց ներքին օրենսդրությանը այս համաձայնագրին չկատարելու համար։ Լավագույն միջոցը միմյանց համոզելու, որ տարածքային հարցերում միմյանցից ոչինչ չենք պահանջում և չենք պահանջելու, խաղաղության պայմանագիր կնքելն է»,- ասաց Ռուբինյանը։

Ըստ Ռուբինյանի՝ Հաջիևն ասում է, որ դա համադարման չէ. «Որքան գիտեմ, պարոն Հաջիևը սիրում է կրկնել, որ խաղաղության պայմանագիր ստորագրելը հրթիռային գիտություն չէ։ Այստեղ ես պետք է համաձայնեմ նրա հետ։ Եթե ​​մենք, գոնե ղեկավարության մակարդակով, դա հաստատել ենք, ապա մնում է միայն տեխնիկական աշխատանք։ Ցավոք, մենք չենք տեսնում ադրբեջանական կողմի պատրաստակամությունը՝ այս համաձայնեցված սկզբունքներն արտացոլելու թղթի վրա, բայց հուսով ենք, որ ինչ-որ բան կփոխվի»,- ասաց նա։