Հայաստանում անասնապահությունը խոր ճգնաժամի մեջ է․ հարցազրույց կթվորուհու հետ

Հայաստանում անասնապահությունը խոր ճգնաժամի մեջ է, ահազանգում են տարբեր մարզերի բնակիչներ։ Աշտարակի շրջանում ու Արարատի մարզում համատարած մորթ է սկսվել՝ վերջին տարիներին առաջացած երկու հւիմնախնդրի պատճառով։ Հայաստանում կյանքը փոխվել է, միջին տարիքի տղամարդիկ այլևես ամաչում են անասնարած աշխատել, անգամ 600-900 հազար դրամ վարձատրությունը չի գայթակղում նրանց։  Իսկ տարեց հովիվներն էլ ի վիճակի չեն երկար քայլել ու իրենց առջևվով վազող  50-100 խոշոր եղջերավոր անասունը քշելով դաշտ ու սար  բարձրանալ։

Գյուղական համայնքների բնակիչներն ասում են՝ ակտիվացել է հնդիկ միգրանտ աշխատուժը, բայց այս դեպքում  հնդիկի մասով վստահության խնդիրը կա, անասնատերերը վախենում են  նրանց վստահել իրենց «ունեցվածքը»։ Լրջագույն խնդիր է անասնակերի հարցը։

Անասնագոմում շուրջ տարի անսուն պահելը կերի ահռելի ծախս է ավելացնում, ձեռնտու չէ։   

Բասյց նաև   խոտածածկ տարածքների լուրջ կրիզիս կա, փաստացի արոտավայրերը  վերացել են, անասնարածներ չկան։ Երիտասարդ ձեռներեցները հողերը միավորվում են,  արագ այգիներ են հիմնում,  արտահանման համար պտուղ-բանջարեղենի հեկտարներով դաշտեր են սկսել մշակել,  մյուս կողմից արոտավայրերը կրճատվել են, քանի որ թշնամուն հանձնվեցին Արցախի ահռելի  տարածքներ, 2021 թվից էլ Գեղարքունիքում, Սյունիքում նստած թշնամու զորքն է վտանգ ստեղծում, քթի տակ ոչ ոք չի գնում անասնապահությամբ զբաղվի, ռիսկ է․․․

Քանի-քանի անգամներ են ադրբեջանցիները հովիվն անասունի հետ քշել իրենց կողմն անցկացրել՝ ռուս խաղաղապահով հազիվ մարդկային կյանքեր են փրկվել, իսկ անասունները մեծ խբաքանակով ոչ էլ վերադարձվել են։

Միաժամանակ կառավարությունը խոսում է անասնագլխաքանակի մեծացման ծրագրերի մասին։

Տեսանյութում ներկայացնում ենք մեր կարճ զրույցը՝ անասնատեր քաղաքացու հետ, ով ևս բախվել է այս խնդիրների հետ և արդեն հրաժարվում է անասնապահությունից։

Սյուզի Բադոյան