Ովքեր են «Օսկար 2024»-ի մրցանակակիրները. ցանկ

Լոս Անջելեսում կայացել է «Օսկար» ամենամյա մրցանակաբաշխությունը։

Արարողության հաղթողը վստահորեն դարձավ «Оппенгеймер»-ը՝ անցյալ տարվա մեմ ֆիլմը և դրամարկղային ռեկորդակիրը, որը մեկուկես ժամ պատմում է այն մասին, թե ինչպես է աուտիստիկ ֆիզիկոս Ռոբերտ Օփենհայմերը ստեղծել ատոմային ռումբը: Ֆիլմն ընդհանուր առմամբ ունի յոթ արձանիկ։ Քրիստոֆեր Նոլանը մրցանակի է արժանացել լավագույն ռեժիսորի համար, Կիլիան Մերֆին և Ռոբերտ Դաունի կրտսերը՝ դերասանական վարպետության համար (երեքի համար էլ սա առաջին Օսկարն է իրենց կարիերայում)։ «Оппенгеймер»-ն աչքի է ընկել նաև կինեմատոգրաֆիայի, մոնտաժի և սաունդթրեք անվանակարգերում։

Էմմա Սթոունը «Օսկար»-ի է արժանացել «Լավագույն դերասանուհի» անվանակարգում: Սա 35-ամյա դերասանուհու երկրորդ մրցանակն է։

Երկրորդ պլանի լավագույն դերասանուհի անվանակարգում «Օսկար»-ի է արժանացել Բրոդվեյի դերասանուհի Դևեյն Ջոյ Ռենդոլֆը:

Ջոնաթան Գլեյզերի «Зона интересов» գերմանալեզու դրաման «Օսկար»-ի է արժանացել լավագույն ձայնի համար։

Լավագույն մուլտֆիլմի համար մրցանակը շնորգհվել է Հայաո Միյաձակիի «Мальчику и птице»-ին: Սա լեգենդար ճապոնացի մուլտիպլիկատորի երրորդ արձանիկն է:

Լավագույն սցենարներ՝ «Анатомии падения» և «Американского чтива»: Երկուսն էլ մեծ փառատոնային հիթեր են՝ առաջինը Կաննում գլխավոր մրցանակն է ստացել, երկրորդը՝ Տորոնտոյում։

Լավագույն տեսողական էֆեկտներ անվանակարգում հաղթող է ճանաչվել Ճապոնական բլոկբաստեր «Годзилла: Минус один»-ը:



Դեկորացիաների, հագուստի և գրիմի համար արձանիկի է արժանացել «Бедных-несчастных» թիմը:

Ուես Անդերսոնը մրցանակի է արժանացել «Чудесная история Генри Шугара» կարճամետրաժ ֆիլմի համար։ Հաշվի առնելով ռեժիսորի քսանամյա անտեսումը հիմնական անվանակարգերում՝ այս «Օսկար»-ը կարծես մխիթարական մրցանակ լիներ, որն Անդերսոնը նույնիսկ չէր եկել վերցնելու։

«Լավագույն տխուր երգ» անվանակարգում հաղթող է ճանաչվել 22-ամյա Բիլլի Այլիշի «What I Was Made For?» երգը «Բարբի» ֆիլմից: Երգչուհին պատմության մեջ ամենաերիտասարդ երկակի օսկարակիրն է:

Լավագույն կարճամետրաժ վավերագրական ֆիլմ անվանակարգում «Օսկար»-ի է արժանացել «The Last Repair Shop» ֆիլմը:

Ֆիլմն ուշագրավ է այն առումով, որ այնտեղ ներառված է դրվագ Բաքվի հայերի և հայկական ջարդերի մասին։

ԱՄՆ տեղափոխված հայ երաժիշտն ասում է, որ ինքը ծնվել և մեծացել է Բաքվում, ապրել ադրբեջանցիների հետ կողք կողքի, սակայն 1988-ին սկսվել են ջարդերը, և հայերը վտարվել են խորհրդային հանրապետությունից։

«Օր օր ավելի վտանգավոր էր դառնում, մարդիկ վախենում էին այնտեղ ապրելուց, լավատես հայրս ասում էր, որ ոչ մի տեղ չի գնա, ոչ մեկին վատ բան չի արել: Նրան սպանել են աշխատանքի ժամանակ»,- պատմել է նա։