Ղազախստանում 66 դրամ գնաճի համար հեղափոխություն են անում․ մեզ մոտ նույն ապրանքը թանկացել է 70-100 դրամով․․․

Ղազախստանում բողոքի զանգվածային ցույցեր են, որոնք վերածվել են անկարգությունների։  Ցույցերը սկսել են հեղուկ գազի թանկացման պատճառով։ Հեղուկ գազի գինը 60 ղազախական տենգե էր, գնաճի արդյունքում դարձել էր 120 տենգե, այսինքն՝ կրկնակի թանկացել։

Շրջանններից մեկում մեկնարկած ցույցերը տարածվեցին Ղազախստանով մեկ։ Արդյունքում կառավարությունը գնաց զիջումների, հեղուկ գազի գինը իջեցրեց 50 տենգե՝ ավելի քիչ, քան գնաճից առաջ էր։ Դրանից հետո ցույցերը չդադարեցին, կառավարությունը հրաժարական տվեց, ավելին՝ խոստացավ ցուցարարներին չպատժել, չնայած որ արդեն ոչ թե պարզապես ցույցեր էին, այլ՝ զանգվածային ակնկարգություններ՝ հրդեհներ, մեքենաների այրում, ոստիկանության ծեծ և այլն։ Կարծես այս ամենով չեն բավարարվում, այլ գնում են հեղափոխության ճանապարհով։ Մի քանի շրջաններում, այդ թվում՝ մայրաքաղաքում արտակարգ դրություն է մտցվել։

Իսկ գիտե՞ք Ղազախստանում հեղուկ գազի գինը որքան է՝ հայկական դրամով արտահայտված։ Այսպես․ Ղազախստանում հեղուկ գազն Ամանորից առաջ արժեր 60 տենգե, որը հավասար է 66,55 դրամի (1տենգեն 1,11 դրամ է)։ Ղազախստանի կառավարությունն առաջարկում էր սահմանել 133 դրամ։

Հայաստանում հեղուկ գազը նախորդ տարի 170 դրամ էր, այսօր՝ 240-270 դրամ, թանկացել է 70-100 դրամով։ Բայց միայն հեղուկ գազը չի թանկացել։ 2020 թվականին Հայաստանում 270-300 դրամով բենզին էր վաճառվում, հիմա բենզինն արժե 520-540 դրամ՝ թանկացել է մինչև 250 դրամով։ Հայաստանում թանկացել է սպառողական ողջ ապրանքատեսականին, սննդի ահռելի գնաճ է, ընդհանրապես՝ գնաճը երկնիշ թիվ է կազմում։

Միայն այս հունվարից ջուրը թանկացավ 20 դրամով, փետրվարից հոսանքը թանկանում է 5 դրամով, հունվարից ավելացել են հանրության կողմից պարտադիր կուտակային վճարումները, ավելանում են ապրանքների ներմուծման մաքսատուրքերը՝ թռչնամիս, բրինձ և այլն։ Այս հունվարից մի շարք ապրանքների ակցիզային հարկը բարձրացել է ու սպասվում է գնաճ։ Կրկին արձանագրենք՝ նախորդ տարի Հայաստանում շուրջ երկնիշ գնաճ է եղել, այս տարի հունվարից արդեն ավելացել է։ Ղազախները 66 դրամի համար հեղափոխություն են անում, մեզ մոտ գնաճը մի քանի հազար դրամ է ի՞նչ ենք անում։

Եթե Ղազախստանի նախագահ Կասիմ-Ժոմարտ Տոկաևն ասեր՝ ժողովուրդ հոսանքը կիջացնեմ 20 տոկոսով, բայց դրա փոխարեն բարձրացներ 10 տոկոսով, պատեկերացնո՞ւմ եք ինչ կանեին ղազախները։ Հայաստանում Նիկոլն ասաց, որ կիջացնի հոսանքի գինը, 20 տոկոսով, բայց այս փետրվարի 1-ից թանկանում է 10 տոկոսով։ Հանրությունը պատասխան պահանջե՞ց։ 230 դրամով թանկանում է մեկ ապրանքատեսակը, իսկ քաղաքացիները միայան բողոքում են սուրճի սեղանների շուրջ կամ տեսախցիկների առաջ, բայց որևէ պայքար չկա իրենց հարստահարելու, իրավունքները ոտնահարելու դեմ։ Այս ամենի արդյունքում նիկոլամերձ օլիգարխներն էլ ավելի են հարստանում, ժողովուրդն աղքատանում է, վերջին խնայողություններն ուղղում է սննդին, իսկ կառավարությունը պարգևատրվում է, ծառայողական գերթանկարժեք ավտոմեքենաներ է գնում։

Ինչ վերաբերում է ղազախական ակցիաներին, ապա դրանք սպառնում են հեղափոխության վերածվել։ Այնտեղ ցուցարարներն իրենց պահանջին հասել են, դեռ մի բան էլ ավելին, սակայն շարունակում են հրդեհել, գրավում են պետական հիմնարկներ՝ առանց պահանջներ հնչեցնելու։ Բանն այն է, որ ժողովրդի դժգոհությունը օգտագործվում է այն սցենարներով, որ սցենարներով օգտագործվել է նմանատիպ հեղափոխություն արված երկրներում։ Հայաստանում ևս ամեն աեռիթ օգտագործում էին ժողովրդին փողոց դուրս բերելու և հեղափոխություն անելու համար․ ի վերջո՝ ստացվեց, բայց հաջորդած իշխանությունը սկսեց ճնշել բոլոր առիթներով տեղի ունեցող ցույցերը։

Կարծում ենք՝ Ղազախստանում կատարվողը լուրջ դաս պետք է լինի հանրության գրպանը մտած փաշինյանական իշխանության համար։

Սևակ Հակոբյան