Պլանավորված պարտություն․ օր 19

ԱԺ նախագահ Արարատ Միրզոյանը պատերազմի 19-րդ օրը ահազանգ էր հչեցնում և ի դեպ, միայն ինքը չէր դա փաստում՝ Զիջեցինք Արցախը, զիջելու ենք Մեղրին ու հետո Երևանը։ Բայց այս խոսքերը հատկապես կարևոր են, երբ հնչում են այս իշխանության ներկայացուցիչների կողմից։ Թեև ոգևորելու համար հայտարարություններ էին տարածում, բայց դա ավելի շատ պարտությունը քողարկելու համար էր։ Արցախի հրամանատարական շտաբում գտնվող Արարատ Միրզոյանը հո գիտեր, որ իրականում տվել էին Արցախը ու բնականաբար՝ գիտեն, որ Մեղրիի ու ընդհանրապես, Սյունիքի գլխին էլ վտանգ կա։ Թեպետ ծանր մարտերի մասին մեկ տողով սկսել էին հայտարարություններ տարածել, այնուամենայանիվ շարունակվում էր հանրության գլխի տակ փափուկ բարձ դնելու քաղաքականությունը։

Այս ամենին զուգահեռ, թշնամին շարունակում էր ռազմական գործողությունները, շարունակում էր գրավված տարածքների մասին, կոնկրետ թվերով հաղորդագրություններ տարածել, որն ուղղակի անհամեմատելի էր հայկական կողմի տարածած ոչնչի մասին պատմող հաղորդագրությունների հետ։

Գուցե հենց Ալիևի այսպիսի հաջողությունների համար պատերազմի 19-րդ օրը Արցախի ՊԲ հրամանատար Ջալալ Հարությունյանին գնդապետի, ԳՇ պետ Օնիկ Գասպարյանին գեներալ գնդապետի կոչումներ շռայլեցին։ Մինչ այսօր հանրությունը սպասում է, որ գեներալները պլանավորված պարտության մասին խոսեն, տեսակետ հայտնեն, իրենց իմացածն ասեն, այլապես նրանց կոչումը նմանվում է լռության դիմաց փոխհատուցման։ Ջալալ Հարությունյանը այժմ շարունակում է բանակում իր գործունեությունը, բայց ոչ թե Արցախի, այլ արդեն Հայաստանի, իսկ Օնիկ Գասպարյանին միայն Փաշինյանի հրաժարականը պահանջելուց հետո հեռացրին ԳՇ պետի պաշտոնից։

Գեներալ- գնդապետների մասին․․․ նախքան պատերազմը որքան հնարավոր էր այս իշխանությունները նսեմացրին գեներալիտետին, մարդկանց, որոնք իրական պատերազմի գիտակներ են, հաղթանակ կերտողներ։ Հիշենք Յուրի Խաչատուրովին, Միքայել Հարությունյանին, Սեյրան Օհանյանին։ Պատերազմի օրերին պատերազմ վարողները պատերազմում էին միայն կամավորության սկզբունքով։ Գեներալ Մովսես Հակոբյանը, ըստ չհերքված տեղեկությունների, Աննա Հակոբյանին հորդորել էր դուրս գալ հրամանատարական բունկերից, սակայն որի արդյունքում հենց Մովսես Հակոբյանի մուտքն արգելվեց, իսկ Աննա Հակոբյանը անարգել գնաց եկավ։

Այս իրադարձությունները և պարտությունը ուղիղ փոխկապակցված են իրար հետ, սակայն այս իշխանության օրոք վստահաբար այս հարցերի պատասխանները կմնան օդում առկախված։

Հիշեցենենք, որ այս օրերեին խիստ սահմանափակված էր լրատվամիջոցների աշխատանքը և այդ օրվա հետ կապված իրադարարձություններից մամուլում  միայն արտացոլված էր պաշտոնական հաղորագրությունները, Փաշինյանի հարցազրույցները․․․

Նկատենք, որ պատերազմի 19-րդ օրը կրկին խոսվում էր խաղաղապահների տեղակայման մասին, սա այն էր ինչ եղավ պատերազմից հետո, սակայն սա իրականություն դարձավ այդ օրից 25 օր անց։

Պատերազմի 19-րդ օրվա մասին մանրամասն՝ տեսանյութում։

Պատերազմի 18-րդ օրվա իրադարձությունները՝ այստեղ։

Պլանավորված պարտության մասին ֆիլմաշարը՝ ըստ օրերի՝ այստեղ։