Փաշինյանը ստացել է քարտ բլանշ, ինչ ուզի՝ կանի. ինչո՞ւ են լռում միջազգային գործընկերները․ News.am

NEWS.am-ը գրում է․ Հայաստանում տեղի ունեցող ցանկացած ակնհայտ հակաիրավական գործողության վերաբերյալ ես չեմ հիշում, որ տարվա ընթացքում որեւէ միջազգային կառույց արձագանքի, թեկուզ ոչ կոշտ։ Այս մասին NEWS.am-ի հետ զրույցում ասաց իրավաբան Ռոբերտ Հայրապետյանը։

Իրավաբանը հիշեցրեց «Հայաստան» խմբակցության պատգամավորների շուրջ տեղի ունեցող գործընթացները.

«Նույնը շարունակվում է քաղաքական հետապնդման պարագայում՝ Արմեն Չարչյան, Մխիթար Զաքարյան, Արթուր Սարգսյան, բոլորն ակնհայտ քաղաքական բանտարկյալներ են։ Ես խոսում եմ այն մարդկանց մասին, որոնք ունեն պատգամավորական անձեռնմխելիություն, եւ գոնե թե Սահմանադրության 86-րդ հոդվածի ուժով պետք է անհապաղ լինեին ազատության մեջ։ Հենց ԱՄՆ դեսպանատունը այդ քրեական գործերի վերաբերյալ մանրամասն տեղեկացված է, բայց հայտարարություն  տարածելու հարցում չի շտապում կամ ընդհանրապես մոռացել են տարածել»։

Մեր դիտարկմանը, որ, օրինակ, 2012 թվականին Հայաստանում ԱՄՆ դեսպան Ջոն Հեֆերնը հանդես էր եկել Հայաստանի նախկին արտգործնախարար Վարդան Օսկանյանի գործի վերաբերյալ հայտարարությամբ, որում նա դատապարտել էր Օսկանյանի նկատմամբ քաղաքական հետապնդումները, Հայրապետյանն ասաց.

«Վարդան Օսկանյանի հարցով գուցե ինչ-որ անձնական շահագրգռվածություն լինել՝ հաշվի առնելով Օսկանյանի՝ ԱՄՆ-ի հետ ունեցած սերտ կապերը, հիմնադրամները, որոնք ինչ-որ ձեւով ֆինանսավորվում էին, գուցե ինչ-որ դատապարտող հայտարարություն տարածվել է, բայց ես անհույս եմ այն հարցում, որ ներկա պահին քաղաքական հետապնդումները կամ ակնհայտ ապօրինի, խայտառակ իրադարձությունների վերաբերյալ որեւէ միջազգային կառույց կամ դեսպան կարձագանքի։ Երեւի ինչ-ինչ առումներով ձեռնտու չէ, որովհետեւ այսպես ասած՝ «Թավշյա հեղափոխությունը», որը 2018-ին պատուհասեց Հայաստանին, ցավոք սրտի, շատ երկրներ, նաեւ ԱՄՆ-ն օգտագործում են որպես ժողովրդավարության էտալոն եւ որոշակի քաղաքական շահերից ելնելով ձեռնպահ են մնալու հայտարարություններ անելուց»։

Մեզ հետ զրույցում ՀՀ մարդու իրավունքների առաջին պաշտպան Լարիսա Ալավերդյանը նշեց, որ քաղաքական հետապնդումներն իրականում որեւէ երկրի արդյունավետություն չեն բերում.

«Հարցն այն է, որ սա առաջին կառավարութունը չէ աշխարհում, որ իրականացրել է քաղաքական հետապնդումներ։ Որեւէ իշխանություն, երբ հայտարարում է իրեն ժողովրդավարական, իրավական, սոցիալական եւ սկսում է հետապնդումներ, երբեւիցե չի հաջողել ո՛չ իր ավտորիտարիզմի մեջ, ո՛չ էլ պարզ է՝ կեղծ ժողովրդավարության, կեղծ իրավական պետության կոչերը չեն իրականացրել, իրապես մնացել են այնպես, ինչպես կան՝ կեղծիք, եւ որպես այդպիսին չեն վայելել կառուցողական ուժերի հավանությանը։ Այն, որ այս իշխանությունը, պատերազմում հանձնվելով թշնամուն, նորից ընտրել է, դա բոլորի մոտ ամենամեծ հարցն է։ Մինչեւ անգամ ես հիշեցնեմ, որ երբ Թոմաս Դեվալին հարցրել են, թե արդյոք էլի կա այդպիսի նախադեպ պատմության մեջ, նա պատասխանել է, որ ոչ, այդպիսի նախադեպ չկա։ Այսպիսի գործողությունները եւ այսպիսի իշխանությունը երկար կյանք չեն ունենում։ Այստե կա մի խնդիր, որը ինքնուրույն իրապես չի լուծվելու։ Դա իրական արժեքների համար պայքարող շերտն է հասարակության մեջ։ Եթե հասարակությունը չգտնի իր մեջ այդ ուժերը, որոնք կմաքրվեն այս բոլոր ախտերից եւ կկարողանան հաղթահարել այս մութ պատմությունը, ապա վտանգները կախված են լինելու պետության վրա։ Անպես չէ, որ ամեն դեպքում լավ է լինելու։ Լավ լինելու համար անհրաժեշտ են պայքարող ուժեր»։

Անդրադառնալով կրկին Օսկանյանի գործի վերաբերյալ 2012 թվականին Հայաստանում ԱՄՆ դեսպանի դատապարտող հայտարարությանը, Ալավերդյանը նշեց.

«Ի տարբերություն այն տարիների, երբ մեր պետության մեջ իրականացվում էին անհիմն գործողություններ, որոնք այո, պարունակում էին իրենց մեջ քաղաքական հետապնդման տարրեր, ինչու այն ժամանակ ասացին, որ դա քաղաքական հետապնդում է, որովհետեւ այդ ժամանակներում դեռ չէր իրականացվել այն պղտոր նպատակը, որը գրված է եղել ամենապղտոր գլոբալիստական կենտրոնների կողմից, այն է՝ Արցախից փաստացի հրաժարվելը եւ թողնել Արցախին որպես արեալ, Հայաստանից անջատ տարածք։ Այս ցավոտ հարցին պատասխանելով ես ունենում եմ բավականին բացասական ապրումներ։ Քանի որ ես շնորհակալ եմ, որ Արեւմուտքը իրապես աշխատեց, որ Հայաստանում եւս արմատավորվեն այնպիսի արժեքնեը, ինչպիսին են մարդու իրավունքները, ժողովրդավարությունը եւ այլն։ Այսպես ասած՝ սոֆթ-սերբյան սցենար է։ Ընդ որում, ես համոզված եմ, որ այստեղ այդ սցենարը հավանություն է ունեցել, այսպիսի սցենարը իրականացնելով Նիկոլ Փաշինյանը բոլորից ստացել է քարտ բլանշ, ինչ ուզի՝ կանի երկրի ներսում, եւ նրան չեն քննադատի»։

Ըստ Ալավերդյանի՝ Փաշինյանին անգամ կարող են օժանդակել, որ նա գա իշխանության. «Որովհետեւ դեռ կան այնպիսի նպատակներ, որոնք կարող է իրականացնել միայն այսօրվա իշխանության ձեռքերով։ Սա շատ ցավալի բան է, որովհետեւ Հայաստանում առաջադեմ հասարակությունը հայտնվել է շատ ծանր վիճակում․ այն ոչ միայն պետք է պայքարի իր իշխանության դեմ, որը ոտնահարում է բոլոր կանոններն ու սկզբունքները, այլեւ պետք է կարողանա հաղթահարել այն խոչընդոտները, որոնք առաջադրվում են եւ ուղղակի սարքված են միջազգային հանրության այդ շերտի կողմից»։