Անկլավների հանձնումը հնարավոր է բացառապես հանրաքվեով․ Գևորգ Դանիելյան

Սահմանադրական իրավունքի մասնագետ Գևորգ Դանիելյանը գրում է․

Զուտ իրավական վերլուծություն

44-օրյա պատերազմից հետո տարածքները, ընդհուպ՝ միջպետական ռազմավարական ճանապարհները զիջելն արդարացվում էր իբր 2010 թ. ընդունված «Վարչատարածքային բաժանման մասին» օրենքով:

Բազմիցս ենք բացատրել, որ այդ օրենքը, նախ, ընդունվել է դեռևս 1995 թ., ինչւ գուցե այնքան էլ էական չէ, բայց անտեսվել է պարբերաբար, բացի այդ, այն որևէ կապ չունի պետական սահմանի սահմանագծման և սահմանազատման հետ, այն ընդամենը ամրագրում է համայնքների տարածքները, որոնք չեն ներառում սահմանային գոտիները:

Վերջին շրջանում այդ հաճախակի շրջանառության մեջ հայտնված օրենքը իսպառ մոռացության է մատնվել: Ինչո՞ւ. նախ, ադրբեջանական զինուժը զավթել է անգամ այդ օրենքով նախատեսված սահմանամերձ որոշ տարածքներ, ինչի արդյունքում արդեն ունենք 8 հազարից ավել ներքին տեղահանվածներ: Բայց առավել հրատապ է դարձել, այսպես կոչված, անկլավների հարցը. անկլավները դարձյալ նշված օրենքի համաձայն, արդեն ներառված են Հայաստանի տարածքի մեջ, իսկ դրանց հանձնումը հնարավոր է բացառապես հանրաքվեով (Սահմանադրության 205-րդ հոդված): Այս դեպքում, «քաղաքական պատասխանատվություն» ստանձնելու հայտարարությամբ հանրաքվեն հնարավոր չէ շրջանցել՝ առանց Սահմանադրությունը կոպտորեն խախտելու: Չի բացառվում, որ Ազգային ժողովը փորձի փոփոխել նշված հոդվածը՝ բացառելով տարածքների փոփոխության հարցը հանրաքվեի դնելու իրավական ճանապարհը, բայց այս դեպքում Ազգային ժողովը ևս թույլ կտա Սահմանադրության կոպիտ խախտում, քանզի 205-րդ հոդվածը կարող է փոփոխվել միայն հանրաքվեի միջոցով (202-րդ հոդվածի 1-ին մաս) ....