Վարչապետը շարունակ ազգային անվտանգությանը սպառնացող տեղեկություններ է հրապարակում

Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը կառավարության նիստի ուղիղ եթերում հատ-հատ թվարկեց, թե առաջին անհրաժեշտության սննդամթերքից որից որքան պաշար ունի այս պահի դրությամբ Հայաստանը։ «Շաքարավազի 201 օրվա պաշար ունենք, հավի մսի՝ 64 օրվա, ձեթի 38 օրվա պաշար ունենք։ Միայն ամսի 18-ին 38 բեռնատար սննդամթերք է մուտք գործել Հայաստան, այդ թվում՝ 18 տոննա ձեթ, 220 տոննա շաքար, 145 տոննա ցորեն, 15 տոննա հրուշակեղեն, 20 տոննա սիսեռ և այդպես շարունակ»,- ասաց վարչապետը։

Վարչապետն ասաց, որ այս ամենի մասին գիտի իրեն տրված տեղեկանքի արդյունքում։ Տեղեկանք տվողները, երևի, մոռացել են զգուշացնել, որ դա իր իմանալու համար է, ոչ թե հրապարակելու։ Դեռ մի բան էլ հայտարարեց, որ «երեկ չէ առաջին օրվա դրությամբ» են տվյալները։ Իսկ մենք տեսանք, որ երեկ չէ առաջին օրը բոլորը լցվել էին խանութները ու կրում էին։ Այսինքն, առնվազն կես ամսվա պաշար արդեն դատարկել են։

Պատկերացնո՞ւմ եք, պատերազմական վիճակում գտնվող երկրի ղեկավարը հայտարարում է, թե մենք ինչից ինչքան ունենք, քանի օր կբավականացնի։

Ունես 4 հարևան, որոնցից 2-ի հետ սահմանը փակ է, մյուս երկրներում էլ ունես սահմանափակ շփում՝ կապված վիրուսային իրավիճակի հետ, արդյո՞ք կարելի է հանրայնացնել, թե ինչից որքան պաշար ունես։ Թշնամին արդեն կարող է հանգիստ իմանալ, թե շրջափակման հնարավորության դեպքում մենք ինչ ունենք, ու ամենից վտանգավորը՝ կարող է հաշվել, թե որքան կդիմանանք։ Ու այնպես չէ, թե թշնամին դա իմացավ միայն սննդի մասով։ Նիկոլ Փաշինյանը նաև ՏՄՊՊՀ նախագահին հարցրեց վառելիքի և այլ բաների մասով։ Ցորենի պաշարներից խոսելիս Գեղամ Գևորգյանը զգուշավոր (կամ անտեղյակ) գտնվեց ու ասաց, որ բավականին պաշար ունենք, իսկ բենզինի մասով կոնկրետ թիվ ասաց՝ 3 ամիս, դիզվառելիքը՝ 1․5 ամիս։

Իսկ մենք գիտենք, որ վառելիքի 1․5 և 3 ամսվա պաշարը պատերազմի դեպքում կբավականացնի լավագույն դեպքում կես ամիս։

Ու այս ամենը տեղի է ունենում պաշտպանության նախարարի, ԱԱԾ տնօրենի, ԱԽ քարտուղարի ներկայությամբ․ ոչ մի ծպտուն։

Ինչո՞ւ է վարչապետը այսքան անփութորեն վերաբերվում իրեն հասած նման կարևոր տեղեկությունների հետ։ Մենք ասում ենք, որ վարչապետը կորոնավիրուսի բուժման հեքիմական մոտեցում է ցուցաբերում, տարածում, բայց պարզվում է, որ դա մեր նմանատիպ խնդիրներից ամենամեղմն է։

Սա, ցավոք, միակ դեպքը չէ, երբ երկրի ղեկավարը գաղտնի տեղեկություններ է հրապարակում՝ այդպիսով սպառնալիք ստեղծելով ՀՀ անվտանգությանը։ Ընդամենը երկու շաբաթ առաջ քարոզարշավի ժամանակ, հերթական անգամ սևացնելու համար նախկին իշխանությանը, վարչապետ Փաշինյանն ամբիոնից հայտարարեց՝ «Ժողովուրդ, Սերժ Սարգսյանի իշխանությունը 42 մլն դոլար տվել է, զենք են առել, այդ զենքը չի աշխատում, ընդհանրապես ոչ մի բանի պիտանի չի, ընդամենը մետաղի ջարդոն»:

Թե ինչու չի աշխատում ու ինչ ենք անելու, որ աշխատի կամ ինչ է արել այսօրվա կառավարությունը, որ այդ զենքը աշխատի, քրեական գո՞րծ է հարուցվել, թե՞ ոչ, այլ հարց է․ բայց ինչո՞ւ հրապարակայնացնել այն այսկերպ, կոնկրետ։ Եթե դու նշում ես, որ Հայաստանը ունի, օրինակ տասնյակ միլիոն դոլարի խոտանված զինամթերք, բոլորովին այլ է, իսկ այլ բան է, երբ հայտարարում ես, թե կոնկրետ այդքան՝ 42 մլն դոլարանոց զենք են առել, որն այսօր չի աշխատում։ Երբ հրապարակում ես կոնկրետ թիվ, պարոն վարչապետ, բոլորովին դժվար չէ իդենտիֆիկացնել, թե կոնկրետ ինչ պայմանագիր է եղել այդ թվի սահմաններում, նախկին իշխանության ժամանակ, կպարզվի նաև՝ ինչ զինատեսակի մասին է խոսքը։ Հարևան երկրի համար այսպիսով դժվար չէ հասկանալ, թե որ նպատակների համար ծառայող զենքը մեզ մոտ անպիտան է, ուրեմն հետագա իրենց գործողությունները համապատասխան ա՛յդ տեղեկատվության կկազմեն։

Արդյո՞ք պետք չէ անվտանգության խորհրդի նիստ գումարել՝ վարչապետի վարքագիծը քննելու համար։ Եթե մենք համարում ենք, որ ֆեյսբուքյան ֆեյք էջի գործունեությունը սպառնալիք է մեր պետության համար, ապա ԱԱԾ-ն ինչպե՞ս պետք է վարվի իրական սպառնալիքի պարագայում։

Սևակ Հակոբյան