Հատուկ «սաղ աշխարհում է թանկացել» ասողների համար․ սննդամթերքի գները՝ Հայաստանում և ամեն ինչ ներկրող Դուբայում

Դրամը մեր աչքի առաջ արժևորվեց, դոլարն ու եվրոն անկում ապրեցին, բայց... գները ոչ միայն չընկան, այլ շարունակեցին բարձրանալ: Սա տիպիկ օրինակ է, թե ինչպես է կառավարող ուժը, վարչախումբը հարստահարում, թալանում ժողովրդին։ Սա սովորական թալան է:

Բազմաչարչար ժողովրդին խափելու համար անդադար տարածում են այն թեզը, թե գները թանկանում են ամենուր, աշխարհի ցանկացած երկրում: Մի՞թե դա այդպես է: Իհարկե, որոշակի թանկացում կա, բայց գների աճի տեմպերը բոլորովին այլ է, և որ ամենակարեւորն է՝ եկամուտներն են խիստ տարբեր:

Այսօր հայաստանյան գները համեմատենք մեր հայրենակիցների համար բարեկեցության երկիր համարվող Արաբական Միացյալ Էմիրությունների հետ: Տեսնենք, թե գներն ինչպիսին են Երևանում և Դուբայում: Մինչ գներին անցնելը նշենք, որ ԱՄԷ-ում՝ Դուբայում, Շարժայում, Աբու Դաբիում աշխատողն ամենանվազագույնը ստանում է 600 ամերիկյան դոլար: Մեկ անգամ եւս մտապահեք, ամենացածր աշխատավարձը 600 դոլար է, բայց հիմնական մասը ստանում է շատ-շատ ավելի բարձր: Օրինակ ուսուցիչների միջին աշխատավարձը 2500-3000 դոլար է:

Մենք դեռ չենք խոսում Արաբական Միացյալ Էմիրությունների քաղաքացիություն ունեցողների եկամուտներից․ մենք խոսում ենք այնտեղ աշխատանքի իրավունք ունեցող օտարերկրացիներից:

Հիմա անցնենք գներին, որոնք արձանագրվել են անցած երկու շաբաթների ընթացքում: Առաջինը նշել ենք գները Էմիրաթներում՝ կողքին նշելով երևանյան գները՝ դրամով արտահայտված։

Այսքանից հետո ձեզ կասեն՝ ախր բենզինն այնտեղ էժան է: Այստեղ կրկին համեմատություն: Բենզինի մեկ լիտրը ԱՄԷ-ում 460 դրամ է, իսկ մեզ մոտ 530: Ինչպես տեսնում եք, շատ մեծ տարբերություն չկա: Ուշագրավն այն է, որ ԱՄԷ-ում գրեթե բոլոր կամ բոլոր ապրանքները ներկրովի են:

Հիմա ձեզ կասեն՝ մեզ մոտ ասֆալտ են անում: Հիմա այս լուսանկարների օգնությամբ տեսեք, թե ինչպես են նորոգում ասֆալտը, ինչպ ես հանում վնասված շերտը, ինչ խորությամբ և համեմատեք Հայաստանյանի հետ: Ասֆալտն էլ մեզ մոտ մի կարգին ճչեն անում, վկան թեկուզ Տաթև-Աղվանի ճանապարհը, որը հիմնանորոգելուց կես տարի անց դարձել է անանցանելի։

Սա է պատկերը:

Այս վարչախմբի խորհրդանիշներից մեկը՝ էջան բանանը, Երևանում կամ հայաստանյան տարբեր քաղաքների խանութներում վաճառվում է 645-700 դրամով, իսկ ահա Էմիրատներում, ինչպես արդեն տեսաք՝ 402:

Գուցե ասեք, թե ինչու եք համեմատում հարուստ երկրի հետ, համեմատեք «մեզ հավասարին»։ այ այստեղ ստոպ․ չէ՞ որ ՀՀ էկոնոմիկայի նախարարը, վարչապետը ու վերջինիս սատարողներն ասում են՝ «սաղ աշխարհում ա թանկացել»․ բայց մենք տեսնում ենք, որ «սաղ աշխարհում չի թանկացել»։ Բերել ենք կոնկրետ երկրի օրինակ, որ այդ թանկացած աշխարհից ներկրում է ամեն-ամեն ինչ ու գրեթե ամեն ինչ վաճառում է Հայաստանից էժան։ Ընդ որում, այդ հարուստ երկրում մարդիկ ունեն հնարավորություն գնելու բարձր գներով, բայց արհեստականորեն չի բարձրանում։ Իսկ մեզ մոտ արհեստական աճ կա։

Որպեսզի որոշները կարծիք չհայտնեն, թե «լկտի սուտ» ենք ասում, նյութն ամրապնդել ենք Դուբայի և Երեւանի սուպերմարկետներում արված լուսանկարներով: Հենց այսպես էլ վարչախումբը մտնում է մեր գրպանը, այլ կերպ ասած՝ զբաղված է թալանով։