Սայաթ Շիրինյանը գրում է․
Առաջին անգամ՝ հոկտեմբերի 7-ին, երկրորդ անգամ այսօր՝ հոկտեմբերի 19-ին, նիկոլը հնարավորություն ուներ կանգնեցնելու պատերազմը, կանգնեցնելու սպանդը։
Չնայած նրան, որ պատերազմի չորրորդ օրը նիկոլին արդեն զեկուցվել էր, որ մեր բանակը այլևս ի վիճակի չէ շարունակել պատերազմը, որ պատերազմի շարունակման յուրաքանչյուր օրը հարյուրավոր զոհեր ենք ունենալու, սակայն մերժել է իրեն արված առաջարկությունները։
Եվ ինչու՞։
Պատասխանը մեկն է՝ պետք էր ավարտին հասցնել նախապես պայմանավորված պատերազմը, պլանավորված պարտությունը։
Չլիներ նիկոլը, չլիներ այսօրվա հայրենադավ իշխանությունները, նրանց հանցակից որոշ զինվորականներ, չէինք ունենա հազարավոր զոհեր, վիրավորներ, չէինք ունենա տարածքային կորուստներ։
Հ.Գ. Մենք պետք է պարտվեինք, այդպես էր որոշված նախապես։
Հ.Գ. ջալալ ի՞նչ կասես, խոսա սրիկա։
* Հարգելի ընթերցող, մեր տեքստերում վրիպակ գտնելու դեպքում, խնդրում ենք սեղմել «Ctrl+Enter» կոճակները, և բացվող պատուհանում նշել այդ մասին. այնուհետև հաստատել` սեղմելով «Ուղարկել» կոճակը