Արթուր Գևորգյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է.
«SOS
/ խնդրում եմ տարածել/
էս՝ կոմունիկացիոն հնարավորությունների պարագայում, ահավոր բարդ է գործն առաջ տանելը:
էդ մեզ թվում է, թե լի ու բոլ դար է ու կարող ես ոլորտիդ պատասխանատուներին հանդիպել կամ զանգել:
Չկա նման բան ու վիճակը ահավոր է:
Տարեկան հանդիպումներ չկան, առանձին հանդիպումների պահանջ որևէ ղեկավար չունի:
Ես չգիտեմ, թե օրինակ օրվա ղեկավարն ինչքան՞ է տեղեկացված Շիրակի մարզի, Գյումրու, տո ՀՀ հուշարձաններից:
Չգիտեմ էդ մարդը իր ուղևորությունների ժամանակ էս ուղղության հանձնարարականներ տալիս է՛ թե չէ՞:
Եթե 5 տարի է երկիր է ղեկավարում, ասում փողի կարիք չկա, բայց իմ հարկերը չեն ծախսվում հուշարձանների վերակագնման համար, ես էլ պտի ընկնեմ որմնանկար փրկելու համար 7 միլիոն դրամ ման գամ, ասեք իմանամ, թե ի՞նչ ասեմ
Երկրով մեկ հուշարձանների գնահատման, վիճակի նկարագրերի կարիք ունենք ու դա հանաք գումար չէ:
50 տարի առաջվանը վերականգման կարիք ունի:
Միջավայրերի, խնամքի ու վերականգման լիքը խնդիր կա ու էլի պտի ինչ որ մի տեղական պատասխանատու, հազար դուռ թակի, համոզի, զզվեցնի որ էդ գումարը տան վերականգնողին:
Լավ գոնե կարիքները գնահատեք, ասեք փող չունեք:
Գոնե սկսեք գնահատման գործընթաց:
Հուշարձանները համայնքներին եք թողել ու խեղճ համայնքապետարանը ինչ՞ անի:
Հարկերս էսօրվա իշխանության ձեռքում, ես ումից՞ փող ուզեմ, որ Գյումրու 4 որմնանկար փրկեմ......
կոնկրետ Գյումրու դեպքում խոսքը 200 ից 250 միլիոն դրամի մասին է: 50 տարի խոպան գնամ, էդ գումարը չեմ հավաքի»:
* Հարգելի ընթերցող, մեր տեքստերում վրիպակ գտնելու դեպքում, խնդրում ենք սեղմել «Ctrl+Enter» կոճակները, և բացվող պատուհանում նշել այդ մասին. այնուհետև հաստատել` սեղմելով «Ուղարկել» կոճակը