Հանրային կառավարման փորձագետ Հովհաննես Ավետիսյանը գրում է.
«Ամեն առիթի խաղաղության համար կենաց ասող, բայց դրա համար ոչինչ չանող՝ չուժեղացող ժողովուրդ:
Ամեն առիթի առողջության համար կենաց ասող, բայց դրա համար ոչինչ չանող՝ չմարզվող ժողովուրդ:
Ամեն առիթի Աստծո անուն տվող, նրա վրա հույս դնող, բայց ինքնուրույն ոչինչ անող՝ անհավատ ժողովուրդ:
Ամեն առիթի լավ ապագայի համար կենաց ասող, բայց իր իսկ ապագայի ձևավորմանը չխառնվող՝ անապագա ժողովուրդ:
հ.գ.
Թուրքիան ու Իրանը առաջիկա օրերին կհանդիպեն, կորոշեն թե մեր տարածքների վրա իրենց ազդեցության գոտիները (Զանգեզուրի միջանցքի անվան տակ), ինչպես են բաշխելու:
Բա հայերն ու՞ր են: Զբաղված են՝ դավաճանին կարգել են երկրի ղեկավար, իրենք էլ կենաց են ասում»։
* Հարգելի ընթերցող, մեր տեքստերում վրիպակ գտնելու դեպքում, խնդրում ենք սեղմել «Ctrl+Enter» կոճակները, և բացվող պատուհանում նշել այդ մասին. այնուհետև հաստատել` սեղմելով «Ուղարկել» կոճակը