Քաղաքական վերծուծաբան Արման Աբովյանը գրում է․
«Մենք կրկին կարևորագույն իրադարձությունների շեմին ենք ։
Առաջիկա օրերի ընթացքում պետք է ակնկալել Արևմուտքի և Արևելքի դիմակայության թեժացում ՝ նպատակ ունենալով ամրապնդել իրենց դիրքերը տարածաշրջանում ։
Թե Արևելքը (Ռուսաստան+Իրան) և թե Արևմուտքը (ԱՄՆ+Եվրոպա) ակնհայտորեն և ակնարկներով ազդարարեցին Հայաստանի արտգործնախարարների հանդիպումը, և այստեղ հարցը հետևյալն է, թե ինչ "հարթակ" կընտրեն Հայաստանն ու "ադրբեջանը" ։
Այսինքն ՝ "խաղաղության պայմանագրի" որ տարբերակն ի վերջո կընկնի կողմերի վերջնական ստորագրության տակ ։
Ինչպես արդեն հայտնի էր, "խաղաղության պայմանագրի" ռուսական տարբերակը ենթադրում է Արցախի հարցը թողնել ապագային և չի ենթադրում որևէ տրանս-տարածքային միջանցք Հայաստանի ինքնիշխանության հաշվին:
Պայմանագրի ամերիկա-եվրոպական տարբերակը ենթադրում է Արցախի ոչնչացման ամբողջական հանձնում Ադրբեջանին և տարածաշրջանային այնպիսի ճարտարապետյան ձևավորում , որտեղ ռուս-իրանական ազդեցությունը կհասցվի նվազագույնի:
Դատելով ամենից ՝ հայկական և առավել ևս ադրբեջանական կողմը ձգտում է դեպի "խաղաղության պայմանագրի" արևմտյան տարբերակը, ինչը հաստատել է ադրբեջանի արտգործնախարար, ոմն Ջեյհուն Բայրամովը , երբ նշել է ,որ Հայաստանը վերադարձել է "բանակցություններին" ամերիկյան կողմի ճնշումներից հետո ։
Անշուշտ և ռուսները, և ամերիկացիները+եվրոպացիները հետապնդում են նախ և առաջ իրենց շահերը և հայաստանյան իշխանությունների անբարտավան, անողնաշար և, ըստ էության, հակապետական քաղաքականության արդյունքում տվյալ դեպքում "թավշյա" իշխանություններն ընդամենը սպասարկվում են արտաքին խաղացողների շահերը ՝ ի հաշիվ Հայաստանի շահերի ։
Ես ավելի քան վստահ եմ, որ ներկայիս հայկական իշխանությունը նպատակաուղղված և առանց վարանելու Արցախը, և Հայաստանի արմատական շահերը դնելու են "կոնի", քանի որ դա համընկնում է արևմտյան վեկտորի քաղաքականության հետ ՝ Արևելքի (Ռուսաստան+Իրան) դիրքերի թուլացման տրամաբանության ներքո։
Բոլոր նախապատրաստական աշխատանքներն արդեն արված են, "արցախահայության անվտանգության միջազգային (արևմտյան) երաշխիքների մասին ստահոդ ու ամպագոռգոռ խոսքերն արդեն արտասանվել են, մեղավորներն արդեն նշանակված են (բնականաբար ՝ Ռուսաստանը և շուտով այդ շարքում կլինի նաև Իրանը), Հայաստանում հասարակական կարծիքը ակտիվորեն մասնատված է և թաղված է փոխադարձ ատելության մեջ, Այսինքն ՝ գործը քիչ է մնացել, թղթի վրա ֆիքսել Արցախի ոչնչացման և Հայաստանի մասնատման վերաբերյալ Հայաստանի իշխանությունների համաձայնությունը ։
Հավանաբար շուտով Հայաստանի իշխանություններից պաթոսով լի խոսք կլսենք այն մասին, որ եթե խաղաղություն ենք ուզում , ապա պետք է համաձայնվենք "խաղաղության պայմանագրին" Արցախի փաստացի ոչնչացման հաշվին , իսկ հետո կլինի Հայաստանի իշխանությունների կեղծ և ցուցադրական "պայքարը" Հայաստանի շահերի համար, որի արդյունքում Հայաստանի մասնատումն անխուսափելի կլինի ։
Ցավոք, ներկայիս իրադարձությունների տրամաբանությունը թելադրում է իրադարձությունների զարգացման հենց այդպիսի սցենար, և երբ ամեն ինչ մտնում է ակտիվ կատարման փուլ, գրեթե անհնար կլինի ինչ-որ բան փոխել ։
Հնարավոր՞ է փրկել իրավիճակը:
Անշուշտ՛
Ամեն ինչ դեռ անհույս չէ, խնդիրն ընդամենը այն է, թե արդյոք Հայաստանի Հանրապետության միջին վիճակագրական քաղաքացին կհամաձայնի, որ շուտով "նոր ասֆալտով" ծածկված իր քաղաքներն ու գյուղերը հայտնվեն թուրք-ադրբեջանական կրակի մեջ, թե, այնուամենայնիվ, ուժ կգտնի դիմագրավելու Հայաստանը ոչնչացման» ։
* Հարգելի ընթերցող, մեր տեքստերում վրիպակ գտնելու դեպքում, խնդրում ենք սեղմել «Ctrl+Enter» կոճակները, և բացվող պատուհանում նշել այդ մասին. այնուհետև հաստատել` սեղմելով «Ուղարկել» կոճակը