«Կարճ ասած»․ Պատմական հակառեկորդ․ Փաշինյանն էլ է սրանից տեղյակ

Իհարկե մենք գիտեինք ու օր-օրի մեզանում ամրապնդվում է գնահատականը, որ այսօրվա իշխող թիմի քայլերը հանրային աջակցություն չունեն։ Այսօր մի ուշագրավ հարցման պատասխաններ հրապարակվեցին։ Քաղաքացիներին հարցրել են՝ ձեզ համար ընդունելի՞ է Տավուշի մարզում իրականացվելիք սահմանազատումն ու դրա արդյունքում 4 բնակավայրի հանձնումն Ադրբեջանին։ 2,9 տոկոս ասել է՝ միանշանակ ընդունելի է, 88 տոկոսն ասել է, որ դեմ է Տավուշի մարզից գյուղերի հանձնման՝ Փաշինյանի ծրագրին։ Ստացվում է՝ այս իշխանության դիրքորոշումը կիսում է 3 միլիոնանոց երկրում 3 տոկոս մարդ․ սա էլ իր հերթին նշանակում է, որ ոչ թե փոքրամասնության, այլ համարյա զրոյական աջակցությամբ իշխանավորը հանձնում են տարածքներ։ ՀՀ քաղաքացիների միջև կոնսենսուս կա հողերի հանձնման հարցում։ Ովքեր համաձայն են հողերի հանձնմանը, չնչին քանակ են՝ Նիկոլ Փաշինյանը, Ալեն Սիմոնյանը, Վահագն Ալեքսանյանը, Սյունեցի պատգամավոր Արմեն Խաչատրյանը, Արարատ Միկրզոյանը, ՔՊ-ական Գագիկ Մելքոնյանը, կասկածելով եմ ասում, բայց ՔՊ-ական ամբողջ ֆրակցիան, էլի իշխանականներ և էլի մի քանի հոգի․ նրանց թիվն էնքան քիչ են, որ կարող ենք անուն-ազգանուններով ասել։ Փաստացի՝ այդ չնչին քանակի իշխանավորների ձայնով է դա հանձնվում։

Սրանք՝ կլինի Ղարաբաղի հարց, կլինի ՀԱՊԿ-ից դուրս գալ, Ռուսաստանի հանդեպ թշնամանալ և այլն, անում են 3 տոկոսանոցի վստահությամբ։ Քանիցս ասում էինք՝ Նիկոլ Փաշինյանը չունի էն վարկանիշը, որ Ղարաբաղի հարցում գնա էն զիջումներին, որն ինքն է ուզում։ Համաձայն հարցումների՝ հանրության 94,5 տոկոսը դեմ էր Արցախի բնակչությանը ազգային փոքրամասնության կարգավիճակի տրամադրումը Ադրբեջանի կազմում, բայց Նիկոլ Փաշինյանը Պրահայում Արցախը ճանաչեց Ադրբեջանի մաս։ Մենակով, ոչ ոքի չհարցրեց։ Նրան թվաց, թե իր 6 տոկոսանոց վստահությամբ համայն հայությանը վերաբերող հարց է լուծել ու կմարսի։ Բայց չէ, չի լուծել, չի էլ մարսել։ Բա ինչի՞ է Ալիևը անընդհատ ռևանշի վախի մեջ․ որովհետև տեսնում է՝ Ղարաբաղը Ադրբեջանի մաս ճանաչելը միայն Նիկոլի, ՔՊ-ի ու ընդամենը 3 տոկոսի սրտով է․ ուրեմն էն մնացած 97 տոկոսը այլ ասելիք ունի ու մի օր ասելու է։ Առավոտից իրիկուն հանրային հեռուստատեսությամբ, ՔՊ-ականների հարցազրույցներով, ելույթներով ասում են՝ Տավուշի գյուղերը մերը չեն, Ադրբեջանինն են, պտի հանձնենք, 4 տարի հանձնումների քարոզ են անում, ու էսօր ընդամենը 3 տոկոսն է համաձայն իրենց հետ․ 3 էլ չէ, 2,9։ Ալենն ասում է՝ մարդ եմ ման գալիս, որ ասի հայկական են էդ գյուղերը․ ման գալու կարիք բացարձակ չկա, ՔՊ ֆրակցիայից դուրս արի էնքան մարդ կգտնես, 87 տոկոս։ Միայն հո դա չէ, որ չեն ընդունում ձեր ասածը, մարդիկ ասում են՝ բա ասում էիք հայելային, բա ինչի՞ եք տկլորացել միակողմանի քարոզում եք հանձնում, բա դե թող Ադրբեջանն էլ նույնը անի, բա ինչի՞ չի անում։ Պատասխան չունեք։ Այ դրա համար էլ ձեր բոլոր ասածները չեն ընդունվում, չեն ընկալվում։

2018թ․ ԱՄՆ նախագահի՝ ազգային անվտանգության հարցերով խորհրդական Ջոն Բոլթոնը որ եկավ Հայաստան, ինչ ասաց, ասաց, որ հույս ունի, որ Փաշինյանը ուժեղ մանդատ կստանա, որ ոչ պոպուլյար քայլերի գնա Արցախի հարցով։ Նիկոլը վճռական մանդատ ստացավ ու հանձնեց Արցախը։ Երևի հույսներն էն էր, որ պիտի ուղղակի հանձներ, առանց կրակոց, սա պատերազմով հանձնեց, որ չասեն դավաճան, բայց մեկ է, բնականաբար, ասում են։ Իր վարկանիշը, բնականաբար, ընկավ, բայց էլի ընտրվեց, արդեն շատ ավելի քիչ ձայներով, մի բանի խաթր՝ որ էլ պատերազմ չլինի ու դրանից հետո էլ ավելի ընկավ, որովհետև պատերազմը չդադարեց ու հիմա պատամական հակառեկորդ է գրանցել, մինիմումի վրա է։ Այսպիսի վարկանիշով իշխանության չեն մնում, որովհետև ոչինչ չես կարողանում անել, եթե անգամ լավ բան ես ուզում, քեզ այլևս չեն վստահում, սենց դեպքերում, նորմալ երկրներում, իշխանությունը հրաժարական է տալիս։

Հարցին, թե ինչպես կգնահատեք Նիկոլ Փաշինյանի աշխատանքը, հարցվածների ընդամենը 8 տոկոսն է ասել դրական։ Մեկ տարի առաջ 16,2 տոկոսն էր լիովին դրական գնահատում։ Մեկ տարում Նիկոլ Փաշինյանի աջակիցները կես են ընկել․ ազգային հատվածը վաղուց էր փոխվել, պատերազմից հետո, ահագին մոլորվածներ փոխվել էին 2020-ի պատերազմից հետո, մնացել էին Նիկոլի աջակից Էն հավատավորները։ Արդեն նրանք էլ կես են ընկել։ Դե երևի նրանք էին, որ հավատացել էին թե հեսա Արցախը հանձնեն, հանգիստ կապրեն, տեսան որ տեղ էլ է խաբել։ Դե մարդիկ իրենց ուղեղը չունեին          հասկանալու համար, որ առանց Արցախ Հայաստանը չի կարող հանգիստ ապրել, հակառակը՝ Արցախով էինք հանգիստ ապրում ու դրա ապացույցը դեռ երկար տարիներ կզգանք մաշկներիս։

Հիմա էլ, էդ 8 տոկոսը, որը դեռ գնահատում է Փաշինյանի գործունեությունը դրական, բայց ընդամենը 3 տոկոսն է համաձայն Տավուշից հանձնումների քաղաքականությանը։ Սա էլ վրա դրեք, վերլուծեք։  

Քաղաքացիների 70 տոկոսն ասել է, որ այս իշխանությունն ունակ չէ ՀՀ շահերից բխող և ընդունելի պայմաններով խաղաղության պայմանագիր կնքել Ադրբեջանի հետ։ Սա, հիշեցնեմ, էն միակ բանն էր, որ իշխանությունը կարողացավ համոզել ու վերընտրվել 2021-ին, արդեն նրանք էլ են համարում որ վերջնական պռավալ է։

Ընդամենը 8,7 տոկոսն է հույս կապել, որ սրանք մի բան կարող են անել մեր երկրի շահերով։ Նախորդ տարի 12 տոկոսն էր։ Այսինքն, ամբողջությամբ քաղաքացիները վստահությունը կորցրել են այս իշխանության նկատմամբ, որևէ դրական սպասելիք նրանցից չունեն։

Ես վստահ եմ, որ Նիկոլ Փաշինյանն ինքը էս թվերի մասին տեղյակ է։ Իրենք էլ են հարցում անում․ բա ինչո՞ւ է կառավարությունը հարյուր միլիոնավոր դրամներ տալիս իր աշխատանքը գովազդելու համար, բա ինչի՞ է ֆեյքերի ՊՈԱԿ պահում մինչև հիմա․ բա ինչո՞ւ է ամեն անգամ Նիկոլ Փաշինյանի ախռանիկների թիվն ավելանում․ ինչու են ավելանում ԱԱԾ-ին տրամադրվող գումարները, ոստիկանության աշխատավարձերը․ բա ինչո՞ւ են բերետավորներն ավելի դաժան․ որովհետև կաշառված են ու պաշտպանում են 8 տոկոսանոց ռեյտինգ ունեցողին։ Ժողովրդի հարգանք վայելող իշխանությանը ով մի թթու բան ասեր, կկալանավորվե՞ր։ Եթե Նիկոլ Փաշինյանը համոզված լիներ, որ մի քիչ վստահություն է վայելում, Արմեն Աշոտյանին, Վազգեն Սաղաթելյանին, Նարեկ Սամսոնյանին կկալանավորեր իրեն հայհոյելու համա՞ր․ չէ, կասեր, ջհանդամը չեն քրֆում, մեկ ա 90 տոկոս աջակից ունեմ․ բայց չէ, տեսնում է, որ ռեյտինգ չունի, վախենում է։ Մենք մեր յութուբի, ֆեյսբուքի էջերին չենք հասցնում ջնջել Նիկոլի հասցեին հայհոյանքները, զուտ էթիկական և սանիտարական դրդապատճառներով։ Ինքը, որ էդքան աշխատող ունի, էլի չեն հասցնում մաքրել, ստիպված քոմենթների տեղն են փակում։

Լավ, իսկ Նիկոլենք իրենց հարց տալիս ե՞ն էդ ինչի ռեյտինգն էսքան ընկավ պլենտուսից ցածր ու հասավ որոշ ՔՊ-ական դեպուտատների մակարդակին․ գուցե նրա համար, որ ինչ խոստացել են, արել են լրիվ հակառա՞կը։ Ամեն օր հրապարակում ենք Նիկոլի տված խոստումներն ու իրական պատկերը։ Ինչ խոստացել է, ճիշտ հակառակն է արել։

Ու հիմա, ինչպես հերթական անգամ փաստվում է, Նիկոլ Փաշինյանն ամեն ինչ անում է միայն մի փոքր խմբակի վստահությամբ, ամեն ինչ անում է միակողմանի զիջումներով, որին ժողովուրդը ոչ միայն համաձայն չէ, այլև դեմ է։ Սրանք երկրից տարածքներ են հանձնում՝ առանց որևէ բան ստանալու։ Բա ի՞նչ էիք ուզում։

Կարճ ասած՝ այսօր մեր երկրում տեղի է ունենում ծայրահեղ փոքրամասնության վստահությամբ  կառավարում, տեղի է ունենում իշխանության ուզուրպացիա։ Մենք՝ հարկատուներս, պահում ենք մեր փողերով իշխանությունների, որոնք անում են բաներ, որոնց ժողովորդը դեմ է։ Սրա մասին պետք է ամենօրյա ռեժիմով մտածեն Նիկոլ Փաշինյանին պաշտպանող կառույցները․ դուք հասկանում ե՞ք, որ դուք ժողովրդին չեք ծառայում, այլ՝ մեկ հոգու պաշտպանում եք ժողովրդից։ Մի տարի առաջ նրան պաշտպանում էիք ժողովրդի 60 տոկոսից, երեք ամիս առաջ՝ 70 տոկոսից, այսօր՝ 80 տոկոսից․ վաղը-մյուս օրը արդեն ձեզնից եք պաշտպանելու, ձեր ընտանիքներից․ եթե այսօր այդպես չէ, վստահաբար շուտով այդպես է լինելու, ձեր իսկ տնեցիք են ասելու՝ դե լավ էս ինչ եք անում, էս ու՞մ եք պաշտպանում։ Էլ չեմ ասում, որ ինչքան էլ սրան հլու հնազանդ պահեք, անօրինական հրահանգները կատարեք,  վաղը ձեզ օգտագործելու են ու գցեն մի կողմի վրա, բերեն իրենց մարդկանց, հերթական սորոսականներին, արդեն այլ երկրների ծառաներին։ Սարգիս Հովհաննիսյանից լավը Նիկոլի համար չլինեք, ՊՊԾ պետ էր ու քաղաքացիներին քացի էր տալիս, չասեմ որ կենդանու նմանությամբ։ Ո՞ւր է հիմա նա։ Բայց աղբամանը նետվելուց առաջ ձեզ մասնակից է դարձնում իր բոլոր հանցանքներին։

Մտածեք, վաղը ուշ կլինի։

Սևակ Հակոբյան