Փաստաբանների դեմ հալածանքի երկրորդ ալիքը․ Վահան Իշխանյան

Հրապարակախոս Վահան Իշխանյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է,

«Աչքիս առաջ է փաստաբան Ռուբեն Սահակյանի աչքի տակի կապտուկը։ 1995 թվականն էր, այն տարիներին էլ ընդդիմադիր գործչի փաստաբան լինելը մեծ խիզախություն էր։ Եվ կային խիզախներ։ Ճիշտ է, փաստաբանները շատ ավելի սահմանափակ իրավունքներ ունեին, օրինակ չէին կարող գործի նյութերին ծանոթանալ և այլն, բայց մեկ է, այնպես էին բացահայտում նախաքննական մարմինների կեղծիքները, որ իշխանությունը նյարդայնությունից բռնության էր անցնում։

Այդպես անհայտ մարդիկ փողոցում հարձակվել, ծեծել էին փաստաբաններին, որոնց մեջ նաև Ռուբեն Սահակյանը։ Իհարկե բռնարարներին չհայտնաբերվեցին, իրենք էին կազմակերպել իրենց հո չէին հայտնաբերելու։ Իրենց ուզածին էլ չհասան, բռնությունը փաստաբաններին չվախեցրեց, հակառակը, նրանք մամուլի ասուլիսով հանդես եկան, և հենց այդ ասուլիսում էր Ռուբեն Սահակյանը եկել դեմքի կապտուկով։

Բայց արդեն նա հայտնի փաստաբան էր, այն առաջին փաստաբաններից էր, ում անունը հանրությունն իմացավ, երբ նա Մոսկվայում դատարանում պաշտպանում էր Սումգայիթի ջարդերի տուժողներին։Հիմա ամբոխը հարձակվել է կրկին նրա վրա։

Այո 90 ականները վերադարձել են, նույն շրջանակները եկել են կրկին իշխանության, ՀՀՇ֊լևոնական նոր սերունդը գառան մորթու տակ իշխանությունը զավթեց ու կրկին հասարկությունը պղտորելու իր սև գործը սկսեց։

Բայց այժմ շատ ավելի գարշելի կերպով, եթե 90-կաններին հստակ էր որ ճնշումները իշխանություններն են, ապա այժմ իշխանությունը իր շոշափուկները տարածել է այնպես որ մեկ էլ գլուխ է բարձրանում իբր ինչ որ ագրեսիվ ցուցարարների տեսքով։

Ու նաև, թեև, այն 90֊ականներին քաղաքացիական հասարկությունը թույլ էր զարգացած, այսուհանդերձ փաստաբաններին աջակցում էին իրավապաշտպաններ և ընդդիմադիր մամուլ, իսկ այժմ, արդեն մեկ տարի է փաստաբանները ամբոխային հարձակումների են ենթարկվում, իսկ քաղ. հասարակությունը ոչ մի հայտարարություն չի անում։ Խոսքը առանձին իրավապշտպաննների մասին չի, որ եթե լրագրողը մոտենա, գուցե կասեն հերթապահ խոսքը՝ անընդունելի է փաստաբանի վրա հարձակվելը։ Չէ, այնպիսի աջակցության մասին է խոսքը, ինչպիսին էր 66 կազմակերպությունների հայտարարությունը ի պաշտպանություն Բաց հասարակության տնօրեն Լարիսա Մինասյանի, ում կոմֆորտը պահելու համար առանց էն էլ ոստիկանությունը ջանք ու եռանդ չի խնայում»։