Ո՞վ այդքան ոճիրներ գործի, այդքան մարդու արյան մեղքի տակ մտնի ու դեռ մի բան էլ չվախենա

Ասում են, որ այս կիրակի Նիկոլ Փաշինյանը, իբր ոչինչ չի եղել, ինքն էլ մի խաղա՜ղ, բարեկեցիկ, ծլող-ծաղկող երկրի ղեկավար է, գնացել է մասնակցելու այպես կոչված «գինու փառատոնին»: Դե, Նիկոլի համար գաղափարական փառատոն էր, գինի լինի՝ խմի, խոզ լինի՝ խանձի, բրդուճ լինի՝ խեղդի: Իր և իրեն պաշտողների համար ստամոքսահյութից այն կողմ՝ աշխարհ չկա: Չնայած, հնարավոր է, Նիկոլ Փաշինյանը որոշել էր հունիսի 3-ին հայ մարդկանց արյուն խմելուց հետո, մի քիչ էլ գինի կոնծի:

Ինչևէ: Նման բարոյաքաղաքական պայմաններում ինչ-որ «գինու փառատոն» անցկացնելն էլ, իսկապես, ժանտախտի ժամանակ խրախճանքի տպավորություն է թողնում:

Իսկ գինի խմե՞լ է Նիկոլ Փաշինյանը «գինու փառատոնի» վերջնամասում, թե՞ ոչ, այնքան էլ կարևոր չէ: Թեպետ, հազիվ թե նրա նման «բկի բոլշևիկը» նման առիթը բաց թողներ:

Ինչպես էլ չլինի, այդ փառատոնում երևի արցախյան գինիներ էլ կլինեին: Ասում են՝ եղել են:

Նիկոլը Արցախի գինիներից խմե՞լ է: Այն՝ իր կողմից թուրքերին նվիրած արցախյան խաղողի այգիներից ստացած գինիների՞ց է խմել: Այդ ժամանակ ոչ մեկը գինու փոխարեն քացախ չի՞ լցրել ու չի՞ ասել. «Դո՛ւ հանձնեցիր Արցախը, դե լակի՛ր այս քացախը»:

Լավ, այդ ի՞նչ էր ուզում ցույց տալ Նիկոլ Փաշինյանը «գինու փառատոնի» գնալով: Ի՞նչ, ուզում էր ասել, թե՝ տեսեք-տեսեք, հանգիստ շրջում եմ Երևանի կենտրոնո՞ւմ: Նա՞, ում աշխատավայրի ու կեցավայրի(«դաչաները») շրջակայքը ցանկապատված է մի քանի շարք կազմած, այդ թվում՝ փողի դիմաց իրենց մորն ու զավակին էլ պատառ-պատառ անելու պատրաստ, մարդկային նկարագրից զուրկ հանցագործ-ոստիկաններով:

Այդ Նիկո՞լն է «հանգիստ շրջում»: Նա՞, ում անմիջական մերձակայքում (կես քայլի վրա), առնվազն մի 10-15 «ախռաննիկ» է աչքերը պլշած, ականջները սրած այսուայնկողմ նայում: Նիկո՞լը, ում տեղափոխող ավտոշարասյունը հղի կնոջ է մահացու վրաերթի ենթարկում և անգամ կանգի չի առնում՝ տուժողին օգնություն ցուցաբերելու համար: Ինչո՞ւ, որովհետև և մարդ լինելու հետ կապ չունեն, և՛ վախեցած են: Հատկապե՛ս պահպանվող «օբյեկտն» է վախեցած: Ո՞վ այդքան ոճիրներ գործի, այդքան մարդու արյան մեղքի տակ մտնի ու դեռ մի բան էլ չվախենա:

Է՛լ ինչ էր ուզում ասել նա՝ գինու փառատոնի մասնակցելով: Թերևս ուզում էր ցույց տալ, որ ինքը խորապես թքած ունի Հայաստանի ու հայ մարդկանց վրա: Այլ մեկնաբանություն դժվար է գտնել, եթե պետությունը նման ողբերգական վիճակի հասցնողը, հազարավոր մարդկանց զոհվելու համար անմիջականորեն մեղավորը, Արցախի ահռելի մասը ու ՀՀ-ն էլ հիմա կտոր-կտոր իր գործընկեր ցեղասպան թուրքերին նվիրողը այդքանից հետո, թեկուզ թիկնապահակների հաստ շերտով քողարկված, գնում է հռհռոցը երախին՝ գինի խմելու, տուրիստների հետ սելֆի-մելֆի անելու:

Չէ՛, երկրային պատիժը, ինչպիսին էլ լինի, չափազանց մեղմիկ բան է նրա ու նրանականների համար:

Արմեն Հակոբյան