Կաշառակեր փոխնախարարից մինչև ադրբեջանցիների «ցեղասպանություն»․ ակտիվ Ֆեյսբուք

Համազար Պետրոսյանը գրում է․ 

«Մի քանի հետաքրքիր դիտարկում։Մեկ տարի նախարարը կոռուպցիա էր ման գալիս որտեղ ասես, բայց պարզվում է կոռուպցիան իր քթի տակ է, այլ կերպ ասած սեփական «տան» պրոբլեմները չի տեսնում, բայց հեռվում շատ "լավ" է տեսնում, երևի «հեռատես» է, բայց ակնոցները կարճատեսի են։Երկրորդը` չեմ հավատում, որ Արսեն Դավթյանի պես կոմֆորմիստը միայնակ կաշառք վերցնի, առանց վերադասի գիտության, դա բացառվում է, այդ մարդու տեսակն է այդպիսին։ Այստեղից հարց` կգրի արդյոք նախարարի վրա, թե°ոչ։Երրորդը` եթե տվել է այս մեկը, ավելի քան վստահ եմ, որ տվել են նաև մյուսները, պետք է դրանք էլ բացահայտել, ի վերջո բոլորն էլ գիտեին, որ պետպատվերը 10% ատկատ է։ Լֆիկին ստուգեք, այնտեղ պետպատվերը շատացել է։Չորրորդը` եթե նախարարը մասնակից էր ու գիտեր այս ամենի մասին, պետք է նստի, եթե ոչ` ապա խայտառակ հրաժարական տա, որովհետև կոռուպցիայի դեմ «պայքարող» առաջամարտիկը եթե չգիտի ու չի տիրապետում, թե իր նախարարության ֆինանսները տնօրինողը իր քթի տակ ինչ է անում, երկու քայլ այն կողմ անողներին ոնց է տեսնելու կամ կառավարելու։

Հ.Գ. կարևորը, որ միակ «աշխատող» նախարարն է, կարևոր չի, թե ինչ է անում, համ էլ ինքը վերտալյոտ է բերել տվել, ու պայքարում է, որ կաշառք տվողը և վերցնողը լինեն պատվաստված ու չծխող, այսինքն կոռուպցիան լինի թափանցիկ` անծուխ միջավայրում։

Հ.Հ.Գ. մտածեք նախարարի շրջապատի ու վարած կադրային քաղաքանության մասին, 10 ամսում երեք կոռուպցիոն սկանդալ նրա նշանակումների եւ շրջապատի հետ կապված` հոգեբուժարանի կաշառակեր տնօրեն-ընկեր, Սուրբ Գրիգոր Լուսավորիչ ԲԿ կիսակոռուպցիոն-ընկեր, նախարարի կոռուպցիոն տեղակալ-ընկեր։Ասա ով է ընկերդ, կասեմ ով ես դու։Ո°վ է առաջինը ու ամենաբարձրը գոռում` ԲՌՆԻՐ ԳՈՂԻՆ»։

ԱԺ «Բարգավաճ Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Նաիրա Զոհրաբյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է.

«Շուտով ես և իմ գործընկերները շրջանառության մեջ ենք դնելու Քրեական օրենսգրքում փոփոխություն, որը քրեական պատասխանատվություն է նախատեսում կենդանիների հանդեպ վայրագ վերաբերմունքի, խոշտանգման, ծանակման, սպանության համար:

Այս պահին նման «անասունների» համար գործում է Վարչական իրավախախտումների մասին օրենսգրքի 92-րդ հոդվածը, որով, եթե նշյալ «անասունը» ֆիզիկական անձ է, ապա ընդամենը տուգանվելու է նվազագույն աշխատավարձի 30-50-ապատիկի չափով, իսկ եթե իրավաբանական անձ է` 80-100-ապատիկի չափով: Սա անթույլատրելի է: Կենդանիներին խոշտանգած, ծանակած, սպանած երկոտանիները պետք է կրեն քրեական պատասխանատվություն: Շատ կոնկրետ պատասխանատվություն:

Պետք է նստեն բերդում և մեր նախագիծը նման գազանների համար բերդի ուղեգիրը ապահովում է: Նախագիծը արդեն պատրաստ է, սակայն եթե հասարակական տարբեր կազմակերպությունների և մասնավորապես`«Դինգոյի» կողմից կլինեն լրացուցիչ առաջարկներ, պատրաստ ենք հանդիպել և քննարկել»:

ՀՀԿ խոսնակ Էդուարդ Շարմազանովը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է.

«Ադրբենջանցիները, կոպտորեն կեղծելով պատմությունը, մարտի 31-ը հռչակել են ադրբեջանցիների «ցեղասպանության» 101-րդ տարելից։

Այս նախադասության մեջ կա առնվազն երկու սխալ։

1918թ-ի մարտին չէր կարող լինել ադրբեջանական որևէ բան՝ մշակույթ, պետություն, սպորտ, այդ թվում՝ ցեղասպանություն, քանի որ Ադրբեջան անունով պետություն աշխարհի քաղաքական քարտեզի վրա առաջացել է «Coca Cola»- ի ստեղծումից (1886թ.) 32 տարի անց՝ 1918թ-ի մայիսին:

Ավելին,1918թ-ի մարտ- ապրիլ ամիսներին՝ ադրբեջանցի ազգ գոյություն չուներ։ Այսօրվա ադրբեջանցի կոչվողները մինչև 1936թ-ի ԽՍՀՄ սահմանադրությունը պաշտոնապես կոչվում էին կովկասյան թաթարներ, թուրքեր կամ ուղղակի մահմեդականներ։

Ադրբեջանի ղեկավարությունը այնքան է տարված հակահայկականության գաղափարով, որ չի ցանկանում Հայաստանից ու հայ ժողովրդից որևէ բանում հետ մնալ։

Այդ ամենը հասել է անհեթեթության աստիճանի, և որոշեցին ունենալ իրենց ցեղասպանության օրը:

Իրականում ի՞նչ է տեղի ունեցել 1918թ-ի մարտ-ապրիլ ամիսներին Բաքվում։

1917թ-ին Ռուսաստանում հոկտեմբերյան հեղաշրջումից հետո Բաքվում իշխանության հասնելու համար պայքար էր մղվում Բաքվի խորհրդի և մուսավաթականների միջև։

Ամերիկացի պատմաբան Սմիթը նշում է, որ Բաքվի թաթարները զինվում էին և սպասում թուրքերի և մահմեդական լեգեոնի օգնությանը։

Բաքվի հայ բնակչությունը կանգնած էր ակնհայտ վտանգի առջև։ Այդ պայմաններում ռազմաճակատից վերադարձող հայկական զինվորականների մի մասը մնում է Արևելյան Հայաստանում՝ պաշտպանելու հայությանը թուրքական արշավանքներից, իսկ մի փոքր մասն էլ մեկնում է Բաքու՝ պաշտպանելու տեղի հայությանը մահմեդական թաթարների կոտորածից։

Փիթեր Հոփքիրքը նշում է, որ 1918թ-ի մարտի 30-ին թաթարները՝ չցանկանալով հայերի հզորացումը Բաքվում, օժանդակություն են խնդրում մահմեդական դիվիզիայից։Նույն օրը Նարիմանովի բնակարանում բանակցելու նպատակով հանդիպում են Ստեփան Շահումյանն ու մուսավաթականների առաջնորդ Ռասուլզադեն։

Սակայն քիչ անց լուր է ստացվում, որ թաթարները կրակ են բացել ու հարձակվել Բաքվի խորհրդի հեծելազորի վրա։

Բախումներին սկիզբ են դնում ո’չ Բաքվի խորհուրդը Շահումյանի գլխավորությամբ և ո’չ էլ Համազասպի ջոկատները։ Այսպիսի պայմաններում Բաքվի ոչ մահմեդական ժողովուրդների պաշտպանությունն իրենց վրա են վերցնում Շահումյանը, Միկոյանը և Համազասպը։

Շահումյանն այս առիթով նշել է «… Եթե մուսավաթականները գրավեին Բաքուն, նրանք սրի կքաշեին և կոչնչացնեին ողջ ոչ մահմեդական բնակչությանը։

Բախումների ընթացքում երկու կողմից զոհվում է 3.000 մարդ։ Կրկնում եմ, զոհերը երկուստեք էին։ Եվ Ադրբեջանի ներկայացրած 30-35.000 թիվն անհեթեթություն է։

Ոչ միայն Շահումյանն է 3000 թիվը նշում, այլ նաև Սվենտոխոլսկին և Պայտը։

Բացի Շահումյանից նաև Սմիթն է նշում, որ բախումների ընթացքում սպանվել են թեʹ կովկասյան թուրքեր, թեʹ հայեր։

Հ.Գ. Դժբախտաբար, մուսավաթականներին հաջողվեց իրականացնել իրենց նենգ ծրագրերը։

1918-ի սեպտեմբերին,կովկասյան թուրքերը Բաքվում կոտորեցին տասնյակ հազարավոր հայերի, իսկ ռուս պատմաբաններ Վոլխոնսկու և Մուխանովի տվյալներով՝ սպանվեց շուրջ 35.000 հայ։

Հ.Գ. Հերթական անգամ դահիճն իրեն դնում է զոհի տեղ։

Սա անթույլատրելի է»:

Արգիշտի Կիվիրյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է. «Նազենիին բան չասեք, կարող ա մի քիչ էլ համոզեք, դնի Նիկոլին էլ գործից հանի, պրծնեք…»: